Κυριακή πρωί και είμαι μόνος στο σπίτι. Ο μπαμπάς, η μαμά και τα 11 αδέλφια μου έχουν πάει εκδρομή στη Μύκονο, καλεσμένοι των γονιών της Μαριάντζελας. Η βίλα τους είναι κολλητά στη βίλα της Βάνας Μπάρμπα. Το καλοκαίρι, που είχα πάει κι εγώ, με είδε η κ. Μπάρμπα και με ρώτησε το όνομά μου.
«Πιτσιρίκος!», της είπα.
«Αχ, τι ωραίο όνομα! Από πού βγαίνει;», με ρώτησε.
Εγώ δεν ήξερα από πού βγαίνει –ακόμα δεν ξέρω – και για να βγω από τη δύσκολη θέση, την τσίμπησα στο στήθος.
«Τι έγινε μικρέ, ξετσουτσουνιάσαμε;», με ρώτησε γελώντας. Ούτε το «ξετσουτσουνιάσαμε» ήξερα τι σημαίνει, οπότε αποφάσισα να της πω την αλήθεια.
«Βάνα», της λέω, «σ’ αγαπώ
Μα ντρέπομαι να σου το πω
Τρελαίνομαι για σένα».
Από τη μέση μ’ άρπαξε, με φίλησε στο στόμα
Και μου ‘πε μ’ αναστεναγμό :
«Για της αγάπης τον καημό
Είσαι μικρός ακόμα».
Αυτά θυμάμαι τώρα που είμαι μόνος μου στην πολυτελέστατη μεζονέτα μας. Τα θυμάμαι κι υποφέρω. Και σας έχω θυμώσει. Αν δεν ήσασταν εσείς, εγώ τώρα θα ήμουν με την κυρία Βάνα στη Μύκονο. Έχω μεγαλώσει από το καλοκαίρι –πήρα τρεις πόντους -μπορεί να άλλαξε γνώμη. Αλλά ήρθατε εσείς στο ιστολόγιό μου κι αρχίσατε τα εγκώμια και τους πανηγυρικούς. Και δώσ’ του να στέλνετε μέιλ στους φίλους σας, κι αυτοί στους φίλους τους και έτσι πλάκωσαν οι ανιχνευτές ταλέντων, οι πολυεθνικές και οι διαπλεκόμενοι μεγαλοεκδότες. Κι από ανέμελος πιτσιρίκος έγινα η Βουγιουκλάκη στη «Μοντέρνα Σταχτοπούτα».
«Πιο γρήγορα! Πιο γρήγορα!»
Τέλος πάντων θα το πιω κι αυτό το πικρό ποτήρι. Θέλω να σας διατάξω αγαπητοί διαπλεκόμενοι μεγαλοεκδότες θαυμαστές μου, που τα περιοδικά σας και οι εφημερίδες σας, όσο να 'ναι έχουν πιάσει μια μούχλα, να επισκεφθείτε το ιστολόγιο της κυρίας Κουρούνας (επάνω δεξιά) και να την παρακαλέσετε ευγενικά να σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε το εξόχως απολαυστικό κείμενό της «Πάνω απ' όλα η υγεία». Άντε γρήγορα και δεν θέλω τσιγγουνιές! Κάντε μια χάρη στον εαυτό σας! Όποιος από εσάς προλάβει και πάρει τα δικαιώματα, να βάλει λεζάντα, «το κείμενο αυτό διαβάζεται ΜΟΝΟ στην τουαλέτα, με τα σώβρακα και τα στρινγκ κατεβασμένα».
Θέλω να καταγγείλω επίσης την παιδική εργασία και στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλα τα παιδάκια του κόσμου, που αντί να παίζουν, ιδροκοπάνε για να κερδίσουν το μεροκάματο και να προικίσουν τις αδελφές τους, που έχουν μείνει στο ράφι.
Άντε γεια τώρα – ο πιτσιρίκος εργάζεται.
Υ.Γ. Ούτε το άρθρο του κυρίου Καθηγητή δεν πρόλαβα να διαβάσω. Ευτυχώς που τα άρθρα του είναι διαχρονικά –θα τα διαβάσω όταν πάρω σύνταξη.
