Προβληματισμό δημιουργεί στο πανελλήνιο η αύξηση των κρουσμάτων βίας τόσο στις πόλεις όσο και στην περιφέρεια. Πριν καλά καλά κοπάσει ο θόρυβος από τα γεγονότα της Αμαρύνθου και τον άγριο ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη, η κοινή γνώμη συγκλονίστηκε από τη δολοφονία των πέντε κυνηγών στα Καλύβια Αγρινίου. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, η έξαρση της βίας δεν είναι καθόλου περίεργο φαινόμενο – αυτό που είναι περίεργο, εδώ και χρόνια, είναι που δεν έχουμε πάρει από καμιά δεκαριά μπαζούκας ο καθένας, για να ανατινάσσουμε όποιον βρεθεί στο δρόμο μας.Ο δράστης σκότωσε τους πέντε κυνηγούς επειδή του πατούσαν το τριφύλλι και τρόμαζαν τα πρόβατά του, και οι Αθηναίοι σοκαρίστηκαν – εγώ έχω μια θεία στο Παγκράτι που, αν της πατήσεις το παρκέ χωρίς πατάκια, είναι ικανή να σε σουβλίσει ζωντανό σαν τον Αθανάσιο Διάκο.
Οι δημοσιογράφοι της τηλεόρασης δεν μπορούν να καταλάβουν πώς κάποιος έγινε δολοφόνος επειδή του πατούσαν το τριφύλλι – προφανώς, ο Χατζηνικολάου και ο Πρετεντέρης κάθε φορά που βλέπουν άγνωστους στον κήπο τους τρέχουν έξω με τα σώβρακα για να τους πιάσουν κουβέντα και να τους τρατάρουν κανα σοκολατάκι.
Δεν υπήρξε δημοσιογράφος που να μην είπε πως οι δολοφονίες έγιναν «δι’ ασήμαντον αφορμήν»· πρόβατα και χωράφια είχε ο άνθρωπος, γιατί να τους σκότωνε τους κυνηγούς – για το Μεσανατολικό ή για το σχέδιο Ανάν; Αν τους καθάριζε για τα νούμερα της AGB, θα την έβρισκε σημαντική την αφορμή ο Ευαγγελάτος;
Τώρα, βέβαια, αφού δεν ήμασταν μπροστά, πώς ξέρουμε την αιτία του φονικού; Μπορεί ο δολοφόνος να είπε στους κυνηγούς πως έπρεπε να πάρει το Νόμπελ Λογοτεχνίας ο Μίλαν Κούντερα, αυτοί να του απάντησαν περιπαιχτικά πως ο Ορχάν Παμούκ είναι καλύτερος, να θόλωσε ο άνθρωπος και να έγινε το κακό. Γιατί βιαστήκαμε να το αποκλείσουμε αυτό το ενδεχόμενο;
Εγκληματολόγοι και ψυχολόγοι απεφάνθησαν πως «η προάσπιση της ιδιωτικής περιουσίας είναι σημαντική αφορμή βίας στις αγροτικές περιοχές». Πράγματι, οι αγρότες είναι πολύ παρτάκηδες και περιφράζουν τις περιουσίες τους, ενώ εμείς οι αστοί –που τα έχουμε ξεπεράσει προ πολλού κάτι τέτοια θέματα– κοιμόμαστε με τις πόρτες ανοιχτές μπας και ξεμείνει από ζάχαρη κανας γείτονας ή μήπως πιάσει κόψιμο κανα περαστικό και δεν μπορεί να βρει χέστρα· μερικοί Αθηναίοι, μάλιστα, συνηθίζουν δίπλα στο κωλόχαρτο να του αφήνουν και χαρτζιλίκι για να πιει μετά κανα ποτάκι.
Ευτυχώς που δεν επιτρέπεται το κυνήγι της πέρδικας στο Σύνταγμα, γιατί οι Αθηναίοι θα αλληλοτουφεκίζονταν ολημερίς κι ολονυχτίς για μια θέση πάρκινγκ – με το μετρό θα τα έπαιρναν τα πτώματα για το νεκροτομείο.
Πολύ έντονα απασχόλησε τους δημοσιογράφους και την κοινή γνώμη και το γεγονός πως ο δράστης σκότωσε πέντε ανθρώπους μαζί. Ε, πέντε ήταν, πέντε σκότωσε. Αν ήταν ένας θα σκότωνε έναν, και αν ήταν δέκα θα σκότωνε δέκα. Αν δηλαδή σκότωνε έναν κάθε μέρα, θα τους φαινόταν πιο λογικό; Τότε, γιατί δεν βρήκαν κανένα ελαφρυντικό για τα παλικάρια της 17Ν που τους σκότωναν έναν έναν, και μάλιστα στη χάση και στη φέξη;
Δεν μπορεί όμως, σου λέει, κύριε, να μην έχεις σκοτώσει ποτέ και ξαφνικά να ξεκάνεις πέντε νοματαίους μαζεμένους. Το σωστό είναι να σκοτώσεις πρώτα έναν, μετά από δυο τρία χρόνια δυο ακόμα, αργότερα τρεις και κάποια μέρα να ξεπαστρέψεις πέντε μαζί – εν τω μεταξύ όμως έχεις προετοιμάσει την κοινωνία με καμιά δεκαριά φόνους, και δεν σοκάρεται κανείς.
Από την άλλη, όταν ένας σκοτώσει πέντε μένουμε όλοι άφωνοι, αλλά όταν πέντε σκοτώσουν έναν δεν μας κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση, και το ξεχνάμε αμέσως – όχι δηλαδή, για να μη λένε κάποιοι πως δεν έχει προχωρήσει η κοινωνία μας. Για πότε τον ξεχάσαμε τον μικρό Άλεξ – ούτε γάτα να ήταν.
Βέβαια, σε περίπτωση κρατικής βίας, καλό θα είναι τα εγκλήματα να γίνονται μαζεμένα, για να μην ταράζεται το πόπολο· όπως έγραψε και ο Μακιαβέλι στον Ηγεμόνα, τα κακά πρέπει να γίνονται όλα μαζί και τα καλά ένα ένα, για να φτουράνε. Ορίστε, μπορεί ο κτηνοτρόφος στα Καλύβια Αγρινίου να διάβαζε Μακιαβέλι μετά από το άρμεγμα και να επηρεάστηκε ο άνθρωπος. Αμέσως όλοι να τον καταδικάσουν!
Οι κοινωνιολόγοι είπαν πως οι οικογένειες είναι πολύ δεμένες στις αγροτικές κοινωνίες και τα μέλη τους αλληλοϋποστηρίζονται. Καμιά σχέση με την Αθήνα, που δεν τολμάς να τσακωθείς με άνθρωπο – φοβάσαι πως θα τρέξουν οι γονείς σου, τα αδέλφια σου κι όλο σου το σόι για να πάρουν το μέρος του αλλουνού. Πολύ απολίτιστοι, βρε παιδί μου, αυτοί οι αγρότες.
Πάντως, το καλό με κάτι τέτοια περιστατικά είναι πως έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε πώς μιλούν οι άνθρωποι της υπαίθρου. Ένας χωρικός είπε στην τηλεόραση «τς σκτσ’ πδη τ’ σκζαν τζα». Σκέφτηκα πως μπορεί να ήταν αλλοδαπός αλλά, καλού κακού, πήρα τηλέφωνο έναν φίλο μου που διορίστηκε δάσκαλος στα Μπαρμπούτσαλα Αγρινίου, μπας και ήξερε τι σημαίνει αυτό. «Τους σκότωσε επειδή του σκιάζανε τα ζώα» μου είπε με πολύ φυσικό τρόπο.
Θα πρέπει αμέσως η κυβέρνηση να εφαρμόσει το πρόγραμμα της επαναστατικής κυβέρνησης του Κάστρο στην Κούβα και να στείλει δασκάλους στα χωριά για να επιμορφώσουν τους χωρικούς και να καταπολεμηθεί ο αναλφαβητισμός. Να γίνει και προβολή ταινιών τέχνης στα ντουβάρια των σπιτιών που είναι στην πλατεία του χωριού. Στα Καλύβια Αγρινίου να προβληθούν όλες οι ταινίες του Μπέργκμαν – έτσι, για τιμωρία! Αν δεν δεις πρώτα όλες τις ταινίες του Αγγελόπουλου –από τρεις φορές την καθεμία–, να μην παίρνεις άδεια κυνηγίου!
Σύμφωνα με τους συγχωριανούς του, ο δολοφόνος ήταν «άνθρωπος της εκκλησίας» και «δεν ξεκινούσε χωρίς αυτόν η λειτουργία». Μπορεί, δηλαδή, μόλις είδε τους πέντε κυνηγούς να τους είπε «Τι κάνετε εδώ με τις καραμπίνες ρε κωλόπαιδα; Γιατί δεν είστε στον εσπερινό;», και από τα νεύρα του να τους τουφέκισε.
Δεν ξέρω αν έχετε παρατηρήσει πως στα αγριότερα εγκλήματα που έγιναν τα τελευταία χρόνια οι δράστες ήταν «πολύ καλά παιδιά» και, κυρίως, «άνθρωποι της εκκλησίας» – η μισή 17Ν ήταν παπαδοπαίδια. Άρα, στα πλαίσια της πρόληψης της εγκληματικότητας, θα πρέπει η Αστυνομία να τη στήνει έξω από τις εκκλησίες και να μπουζουριάζει στις κλούβες όσους πάνε να ανάψουν κερί. Ας κάνουν μια εκκλησία-φυλακή κι ας τους βάλουν μέσα να ψέλνουν και να προσεύχονται, πριν πάρουν τα δίκαννα και μας ξεκάνουν όλους. Καλό, επίσης, θα ήταν να ευνουχιστούν οι παπάδες, για να μην αναπαράγονται και γεμίσει ο τόπος δολοφόνους.
Με αφορμή την δολοφονία των πέντε κυνηγών κάποιοι ζητούν να απαγορευθούν τα όπλα και κάποιοι να καταργηθεί το κυνήγι – γιατί να μην καταργηθούν οι μπεκάτσες; Περιέργως, αν και τα εγκλήματα στις αγροτικές περιοχές –όπως, άλλωστε, και στις αστικές– γίνονται κυρίως για περιουσιακούς λόγους, κανείς δεν πρότεινε μια πιο λογική –και οριστική– λύση: την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας.
Πάντως, όπως πάν’ τα πράγματα, το πιο πιθανό είναι να ναρκοθετήσουν οι αγρότες τα χωράφια, τα κοτέτσια και τις στάνες τους. Θα πατάει ο κυνηγός τη νάρκη και θα αποβάλλει από τον τρόμο της η προβατίνα. Μπέεεεεεεεεεεε!!!
Αγαπητές φίλες, αυτό το κείμενο γράφτηκε για τη
Λ Α 1 Φ Ο
