Θα στο σπάσω το κομπιούτερ, θα στο σπάσω
Απ’ τη ζήλια μου κοντεύω πια να σκάσω
Όλη μέρα το κομπιούτερ αγκαλιά
και σε μένα ούτε μια μιλιά
Τι να κάνω η τρελή, τα ’μπλεξα με μπλογκερτζή
μα σκοπό έχω μονάχα έναν:
Να του κάνω μια σκηνή, να διαλέξει στη στιγμή
αν το μπλογκ του θέλει ή εμένα.
Βρε, μωρό μου, πάψε τώρα να γκρινιάζεις
στην εκπαίδευσή μου εμπόδια μη βάζεις
Στο ’χα πει, θέλω να γίνω μπλογκερτζής
πρώτος μες στην πιάτσα και δημοφιλής
Τι να γίνει δηλαδή, και το μπλογκ έχει ψυχή
πάψε να το βλέπεις με κακία
Έχει και αυτό ψυχή, και θα δεις ότι μπορεί
στη ζωή να φέρει ευτυχία.
Το ζήκειο άσμα «Ο μπουζουξής» - που με εκφράζει απόλυτα αυτές τις μέρες- είναι αφιερωμένο στις αγαπητές αναγνώστριες που ζητούν περισσότερα κείμενα, περισσότερα σχόλια και γενικά …περισσότερα. Είμαι πάντα στις επάλξεις της σαχλής γραφής και γράφω κάποια πανηγυρικά –και πανηγυρτζίδικα - κείμενα που θα δημοσιευτούν μέσα στις γιορτές. Τελευταίο κείμενο προς παράδοση την επόμενη Δευτέρα. Μετά, θα είμαι στη διάθεσή σας. Ελπίζω.
