Επίσκεψη στον ραδιοφωνικό σταθμό Best, ο οποίος απειλείται με διακοπή λειτουργίας έπειτα από απόφαση του ΕΣΡ, πραγματοποίησε χθες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος.
Ο κ. Αλαβάνος συμμετείχε στην εκπομπή του κ. Ψαριανού και μεταξύ άλλων είπε: «Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί που το ΕΣΡ δεν λειτουργούσε στην αρχαία Αθήνα. Διότι αν υπήρχε, δεν θα είχαν φτάσει μέχρι τις μέρες μας, ούτε και θα υπήρχαν, η 'Λυσιστράτη', οι 'Όρνιθες', ο Αριστοφάνης, δεν θα υπήρχε τίποτα».
Θα ήταν πολύ δύσκολο να υπάρχει ΕΣΡ στην αρχαία Αθήνα, μιας και δεν υπήρχε ούτε ραδιόφωνο, ούτε τηλεόραση. Ο Αριστοφάνης έφτασε ως τις μέρες μας αφενός γιατί διασώθηκαν κάποια από τα δεκάδες έργα του και αφετέρου γιατί ήταν ο κορυφαίος κωμωδιογράφος της αρχαίας Αθήνας - όποιος νομίζει πάντως πως ο Αριστοφάνης δεν υπέστη διώξεις, απλά θα πρέπει να διαβάσει τη βιογραφία του.
Ο Αριστοφάνης (αυτός που έχει άριστη εμφάνιση) άλλαζε τα φώτα με τη σάτιρά του στους «άριστους». Οπωσδήποτε είναι άλλο πράγμα να σατιρίζεις τον Σωκράτη και τον Ευριπίδη κι άλλο τον αρχιεπίσκοπο Κοιλιόδουλο, τον Κωστάκη και τον Γιωργάκη. Πόσο μάλλον που η Αθήνα ήταν η υπερδύναμη της εποχής κι όχι μια υποτελής μπανανία.
Χτες το βράδυ είδα έναν όνειρο. Ξεκίνησε πάρα πολύ ωραία. Δεν ήμουν ο πιτσιρίκος, αλλά ο Χειριστοφάνης. Με έλεγαν έτσι, όχι μόνο επειδή η όψη μου ήταν φρικτή, αλλά κυρίως επειδή έγραφα για τους σημερινούς ισχυρούς της χώρας οι οποίοι είναι χείριστοι. Με είχαν συλλάβει εξαιτίας της άγριας και καταπληκτικής σάτιράς μου (όνειρο είναι λέμε), που είχε θορυβήσει τα μεγάλα συμφέροντα και επιθυμούσαν την εξόντωσή μου.
Με βασάνιζαν σε ένα σκοτεινό υπόγειο κι απέξω ακούγονταν οι φωνές των συντρόφων, που τραγουδούσαν το «Bandiera Rossa», εναλλάξ με το «Χειριστοφάνη γερά - γάμα τα μουνιά». Εγώ άντεχα τα βασανιστήρια, ως άλλος Παναγούλης, και ήμουν πολύ περήφανος. Ξαφνικά το όνειρο έγινε εφιάλτης. Οι σύντροφοι άλλαξαν ρεπερτόριο κι άρχισαν να τραγουδούν το ζαμπέτειο άσμα «Κυρ Αλέκο, κυρ Αλέκο, με το πράσινο γιλέκο», ενώ εμφανίστηκε μπροστά μου ο Αλέκος Αλαβάνος που ζήτησε και πέτυχε την απελευθέρωσή μου. Είχα γίνει ρόμπα.
Πετάχτηκα ιδρωμένος στον ύπνο μου φωνάζοντας : «Εκτελέστε με! Σας ικετεύω! Εκτελέστε με!».
