Κυκλοφόρησε χτες το νέο βιβλίο του Κώστα Σημίτη, «Φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμένα». Η έκδοση του έγινε εσπευσμένα, ώστε να προλάβει να προηγηθεί της έκδοσης του νέου βιβλίου της σειράς «Χάρι Πότερ», «Ο Χάρι Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκιψ», που θα κυκλοφορήσει στη χώρα μας το Σάββατο και αναμένεται να κονταροχτυπηθεί για την πρώτη θέση στις πωλήσεις, με αυτό του κ. Σημίτη, καθώς στην χριστουγεννιάτικη αγορά του βιβλίου έχουν μεγάλη ζήτηση τα παραμύθια.
«Έγραφα κάθε μέρα όλη μέρα» δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός, και κακώς πολλοί αναρωτιούνται γιατί επέδειξε τόση πρεμούρα στην καταγραφή του «έργου» του, αφού ο λόγος είναι απλός : οι ποιητές γράφουν όταν η μούσα είναι απούσα. Έτσι αποδεικνύεται και το μεγάλο ψέμα της ταινίας «Ερωτευμένος Σαίξπηρ», όπου βλέπαμε τον συγγραφέα να τρέχει από το κρεβάτι της αγαπημένης του στο γραφείο του για να γράψει.
Στο βιβλίο του και πιο συγκεκριμένα στο κεφάλαιο «Όσα κατάφερα εντελώς μόνος μου», ο κ. Σημίτης αναφέρεται στο μεγάλο επίτευγμά του να βάλει τη χώρα στη «ζώνη ευρώ». Οι Έλληνες μπήκαν πριν από 25 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, πιστεύοντας πως θα έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν ευρωπαϊκά προϊόντα και να αναβαθμίσουν την ποιότητα της ζωής τους. Με τη μεγάλη συνδρομή του κ. Σημίτη κατάφεραν εν έτει 2005 να αγοράζουν κινέζικα προϊόντα και να παρακολουθούν τουρκικά σίριαλ – η πρόοδος είναι προφανής. Οπωσδήποτε είναι άλλο πράγμα να αγοράζεις κινέζικα ρούχα με ευρώ και άλλο με δραχμές. Αν δεν υπήρχε ο κ. Σημίτης, ούτε κινέζικα δεν θα μπορούσαμε να αγοράσουμε. Θα κυκλοφορούσαμε ξεβράκωτοι.
Ο κ. Σημίτης φωτίζει με τη μαρτυρία του τα γεγονότα της «νύχτας των Ιμίων». Μόλις έμαθε από το Mega πως οι Τούρκοι ήταν στη δεύτερη βραχονησίδα, έβαλε ΑΝΤ1 για να διασταυρώσει την είδηση, αλλά είχε ταινία - μάλιστα ξεχάστηκε και χάζεψε για λίγο, γιατί έπαιζε η Σοφία Λόρεν που του αρέσει . Μετά έβαλε Alter, αλλά ο Γεωργίου μιλούσε για το Βέρντερ Βρέμης - Σάλκε.
Τότε αποφάσισε να ρωτήσει τους Αμερικανούς τι γίνεται κι αυτοί του επιβεβαίωσαν την είδηση. Ο κ. Σημίτης, χωρίς δεύτερη σκέψη, ντύθηκε με ρούχα παραλλαγής, έβαψε με φούμο το πρόσωπό του κι ετοιμάστηκε να πάει να ανακαταλάβει μόνος του τη βραχονησίδα, αλλά ο ναύαρχος Λυμπέρης δεν τον άφησε, γιατί φοβήθηκε πως ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να καθάριζε μόνος του 70 εκ. Τούρκους και να του έκλεβε τη δόξα. Αυτό δεν μας βγήκε σε κακό τελικά, αφού όπως σωστά επισημαίνει ο κ. Σημίτης, αν είχε εξολοθρεύσει τότε την τουρκιά, σήμερα δεν θα είχαμε την δυνατότητα να παρακολουθούμε τα «Σύνορα της Αγάπης».
Ο πρώην πρωθυπουργός γράφει ακόμα πως ο άσχημος χαρακτήρας του κ. Λυμπέρη αποδείχτηκε περίτρανα μερικά χρόνια αργότερα, όταν συνελήφθη στο κότερό του στη Μύκονο με ποσότητα ναρκωτικών και παρέα που αποτελείτο από άτομα αμφιβόλου ηθικής και μοντέλα.
Ένας άλλος παράγοντας που λειτούργησε ανασταλτικά και δεν επέτρεψε στον κ. Σημίτη την ανακατάληψη της βραχονησίδας, της Κωνσταντινούπολης και του Αφιόν Καραχισάρ ήταν, πως αν πήγαινε να ξεπαστρέψει τους Τούρκους κομάντος, δεν θα προλάβαινε να γυρίσει το επόμενο πρωί στην Αθήνα για να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς στη Βουλή. Στο σημείο αυτό διευκρινίζει πως δεν ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για τη συμβολή τους στην εκτόνωση της κρίσης – όπως λανθασμένα νομίζουν όλοι - αλλά για τη «Δυναστεία», το χάμπουργκερ και το Μίκι Μάους. Επίσης αναφέρει πως το απόγευμα της επόμενης μέρας είχε ραντεβού με τους κ.κ. Λαμπράκη, Μπόμπολα, Τεγόπουλο, Κόκκαλη και κάτι άλλους, για να πάρει οδηγίες, και δεν μπορούσε να λείπει από τέτοιες σημαντικές συναντήσεις.
Το κεφάλαιο που αναφέρεται στη νύχτα των Ιμίων, ο κ. Σημίτης θα ήθελε να το αφιερώσει στους Αντιπλοίαρχους Βλαχάκο και Καραθανάση και στον Σημαιοφόρο Γιαλοψό, που επέβαιναν στο ελικόπτερο, αλλά δυστυχώς δεν συγκρατεί ονόματα. Γράφει πάντως ότι βρίσκει πολύ χαριτωμένο πως οι τρεις αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που μεσολάβησαν μέχρι την συντριβή του ελικοπτέρου, θα σκέφτηκαν πως ήταν οι πρώτοι ήρωες του πολέμου, ενώ στην πραγματικότητα ο θάνατός τους αντιμετωπίστηκε σαν αυτοκινητιστικό ατύχημα – πιο συγκεκριμένα αντιμετωπίστηκε σαν σύγκρουση αγροτικού Datsun, στο οποίο επέβαινε γύφτος έμπορος ναρκωτικών, με κλεμμένη Mercedes την οποία οδηγούσε Αλβανός προαγωγός.
Για την υπόθεση Οτσαλάν ο Κώστας Σημίτης γράφει πως «υπερπατριώτες άσκησαν εξωτερική πολιτική» κι αυτό πραγματικά ήταν απαράδεκτο, αφού είναι γνωστό πως η εξωτερική πολιτική της χώρας μας ασκείται παραδοσιακά από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το μεγάλο λάθος πάντως το αποδίδει στον Οτσαλάν , ο οποίος δεν έπρεπε να έρθει στην Ελλάδα, αφού όλοι ξέρουν τι ρουφιάνοι που είμαστε. Όπως και να το κάνεις, σε αυτό το σημείο έχει απόλυτο δίκιο.
Ο κ. Σημίτης στο βιβλίο του φωτίζει το παρασκήνιο της διαδοχής του και γράφει πως επέλεξε τον Γιώργο Παπανδρέου, αφενός γιατί από μικρός στο σχολείο θαύμαζε τα ψηλά αγόρια κι αφετέρου, γιατί την προηγούμενη φορά που ψήφισαν τα μέλη του κόμματος εξέλεξαν αυτόν, οπότε τους είχε ικανούς να κάνουν πάλι καμιά χοντρή μαλακία.
Ο κ. Σημίτης αναφέρει πως η Νέα Δημοκρατία είναι υπηρέτης συμφερόντων. Έχει δίκιο, γιατί το σωστό είναι να είσαι υπηρέτης συγκεκριμένων συμφερόντων. Τους μοιράζεις σωστά την πίτα κι αυτοί βάζουν τα παπαγαλάκια να γράψουν ύμνους για σένα. Έτσι, αν διάβαζες τον φιλοκυβερνητικό Τύπο κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Σημίτη, ήσουν σχεδόν πεπεισμένος πως ο πρώην πρωθυπουργός ήταν ένα κράμα Βενιζέλου, Τσόρτσιλ και Κένεντι. Βέβαια, κάποιες φορές μερικοί ήθελαν διπλό κομμάτι από την πίτα κι έτσι φτάσαμε σε μερικές περιπτώσεις να έχουμε σπαραγμούς, όπως τότε που ο κ. Τεγόπουλος έβγαλε εκείνο το ένθετο στην «Ε» που περνούσε τον κ. Κόκκαλη γενεές δεκατέσσερις. Αλλά ξαναμοιράζεις την πίτα και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Είναι κρίμα που ο κ. Σημίτης δεν παραθέτει στο βιβλίο του όλα εκείνα τα άρθρα που γράφτηκαν για τα κέρδη που είχε η χώρα μας από τη συμφωνία της Μαδρίτης. Τι κι αν η συμφωνία ήταν κατάπτυστη; Δεν είναι κρίμα να μην διασώσει στο βιβλίο του, έστω ένα από εκείνα τα υπέροχα άρθρα του Γιάννη Πρετεντέρη;
«Λυπηρό» χαρακτηρίζει ο κ. Σημίτης και το γεγονός πως «πολλοί έχασαν χρήματα» στη Σοφοκλέους – ιδιαίτερα αναφέρεται στους μικροαποταμιευτές. Ας πρόσεχαν όμως κι αυτοί. Ο Μαρξ ήταν ξεκάθαρος : «το Χρηματιστήριο είναι το πορνείο του καπιταλισμού». Και όπως όλοι γνωρίζουμε, κάθε πορνείο που σέβεται τον εαυτό του, έχει και μια τσατσά.
Προς τιμήν του ο κ. Σημίτης δεν αποφεύγει στο βιβλίο να κάνει την αυτοκριτική του και να απαριθμήσει τα μειονεκτήματά του. Παραδέχεται λοιπόν, πως είναι γενναίος, έντιμος και δίκαιος.
