Τρίτη, Απριλίου 21, 2009

Βοήθα Παναγιά μου να φτάσουμε ζωντανοί!








Θα πρέπει να λέμε και τα καλά και να επιβραβεύουμε τα σωστά πράγματα. Είναι αλήθεια πως η σήμανση στις εθνικές οδούς έχει βελτιωθεί πάρα πολύ. Κάθε εκατό μέτρα βλέπεις και ένα εικονοστάσι - είναι αυτά τα εικονοστάσια που υπάρχουν στις εθνικές οδούς, εκεί που έχουν γίνει θανατηφόρα ατυχήματα.

Αυτά τα εικονοστάσια έχουν αντικαταστήσει τη σήμανση στις εθνικές οδούς - βλέπεις το εικονοστάσι και καταλαβαίνεις πως πρέπει να προσέχεις γιατί κάπου εκεί κοντά είναι κρυμμένος ο Μολόχ της ασφάλτου.

Αυτά τα εικονοστάσια -που υπάρχουν στις εθνικές οδούς- θα αντικαταστήσουν σε λίγο τις μπάρες. Δεν θα χρειάζονται πια μπάρες – αν πας να φύγεις από το δρόμο, θα βρίσκεις πάνω στα εικονοστάσια –που είναι το ένα δίπλα στο άλλο- και θα επιστρέφεις στο δρόμο. Ας κοιτάξουν λοιπόν να τα κάνουν τα εικονοστάσια από γερά υλικά, για να μην υπάρχει κίνδυνος να τα πάρεις παραμάζωμα.

Νομίζω πως δεν αρκεί να φτιάχνονται εικονοστάσια στα σημεία που έχουν γίνει θανατηφόρα ατυχήματα. Το σωστό θα ήταν να υπήρχαν στα σημεία εκείνα και οι τάφοι των άτυχων οδηγών και επιβατών - να τους θάβουν δεξιά και αριστερά από την εθνική οδό.

Έτσι, θα γινόταν η εθνική οδός ένα απέραντο νεκροταφείο και οι οδηγοί θα ήταν πολύ προσεκτικοί, ενώ, αν –κούφια η ώρα που το ακούει- στουκάριζαν και τα τίναζαν, δεν θα χρειαζόταν να τους τρέχεις στα νεκροταφεία, αφού θα τους έθαβες επί τόπου.

Παράλληλα θα λύναμε και το πρόβλημα που υπάρχει στα νεκροταφεία που έχουν τιγκάρει από νεκρούς και δεν χωράνε άλλους.

Τάφοι θα μπορούσαν να μπουν και στη μέση του δρόμου, ώστε να αποκτήσουν επιτέλους οι εθνικές οδοί την πολυπόθητη διαχωριστική νησίδα ασφαλείας.

Θα ήταν ωραία να θάβαμε τους νεκρούς κατά μήκος των εθνικών οδών. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο δεν θα υπήρχε πρόβλημα χώρου στα νεκροταφεία αλλά και δεν θα ξεχνούσαμε ποτέ τους νεκρούς.

Πας στα νεκροταφεία και βλέπεις τους τάφους παρατημένους - είναι πολύ θλιβερό αυτό. Αν, όμως, οι τάφοι είναι δεξιά κι αριστερά στις εθνικές οδούς, θα περνάς από κει -πηγαίνοντας για εκδρομή- και θα θυμάσαι τους δικούς σου ανθρώπους.

Δεν θα χρειάζεται μάλιστα να κατεβαίνεις από το αυτοκίνητο κάθε φορά που θα περνάς από εκείνο το σημείο- θα πετάς μερικά λουλούδια στον τάφο, όπως θα περνάς.

Αφήστε που, αν οι τάφοι είναι στις εθνικές οδούς, θα είναι όλοι περιποιημένοι και γεμάτοι λουλούδια, γιατί θα έχεις την αγωνία μην περάσει η κουτσομπόλα γειτόνισσα, ενώ θα πηγαίνει για σκι, και δει πως έχεις τους τάφους των δικών σου παρατημένους - θα το μάθει μετά όλη η γειτονιά και θα σε κακοχαρακτηρίσει. Οπότε, θα είναι όλοι οι τάφοι περιποιημένοι.

Το ταξίδι με το αυτοκίνητο στις ελληνικές εθνικές οδούς κάνει τους Έλληνες πιστούς - ο λόγος που οι Έλληνες πιστεύουν στον Θεό είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι εθνικές οδοί.

Ξεκινάς το ταξίδι και δεν ξέρεις αν θα φτάσεις, οπότε πλακώνεσαι στους σταυρούς, στις προσευχές και στα τάματα.

Βγαίνεις στην εθνική οδό και το πρώτα πράγμα που λες είναι <<Βοήθα Παναγιά μου να γλιτώσουμε κι ύστερα όλα σου τα καντήλια θα στα ασημώσουμε>>.

Άρα, καλά κάνουν όλες οι κυβερνήσεις και δεν φτιάχνουν σωστές εθνικές οδούς - αν οι εθνικές οδοί πάψουν να είναι καρμανιόλες, οι Έλληνες θα σταματήσουν να πιστεύουν στο Θεό.