Τετάρτη, Μαρτίου 19, 2008

Πάω να πιάσω ουρανό

Ένα στρατιωτικό ελικόπτερο κατέπεσε και συνετρίβη, με αποτέλεσμα τρεις νεότατοι στρατιωτικοί να χάσουν τη ζωή τους. Το ελικόπτερο ήταν τύπου Χιούι και ήταν 35-40 χρόνων – ήταν απ’ αυτά που είχαν χρησιμοποιήσει οι Αμερικανοί στον πόλεμο του Βιετνάμ. Το ακούς και ξαφνικά στενοχωριέσαι που τελείωσε ο πόλεμος του Βιετνάμ – αν δεν είχε τελειώσει, δεν θα είχαμε αγοράσει τα χρησιμοποιημένα ελικόπτερα των Αμερικανών και ίσως να ζούσαν σήμερα οι τρεις στρατιωτικοί μας. Στρατιωτικοί μας; Ποιον κοροϊδεύουμε; Αφού μόνο για την πάρτη μας μας νοιάζει πια. Για κανέναν άλλον. Ας το παραδεχτούμε, επιτέλους. Κι ας μην πάθουν πάλι υστερία οι γνωστοί εθνοπατέρες. Να βγάλουν τον σκασμό. Όποιος έχει γνωρίσει ιπτάμενους στρατιωτικούς, θα έχει καταλάβει πως δεν τους αρέσουν τα πολλά λόγια. Και ξέρουν με τι σαράβαλα πετάνε. Και γνωρίζουν καλά πως ο θάνατος παραμονεύει σε κάθε τους πτήση. Αλλά γουστάρουν να πετάνε. Ζουν γι’ αυτό.

Ευστάθιος Καρδόπουλος, 33 ετών, ανθυπασπιστής. Αθανάσιος Κατσιάς, 24 ετών, επιλοχίας. Ευάγγελος Καστανίδης, 28 ετών, αρχιλοχίας. ΑΞΙΟΙ.


Πάω να πιάσω ουρανό – Σταμάτης Κραουνάκης