Τα καλοκαιρινά μπουρίνια έκαναν δυναμικά την εμφάνισή τους και θα μας συντροφέψουν τις επόμενες μέρες. Κύρια χαρακτηριστικά του καιρού είναι οι βροχοπτώσεις, οι εκπτώσεις και η τσαντίλα για τον αποκλεισμό της Βραζιλίας από τα ημιτελικά.
Στο Ιόνιο μαίνονται οι καταιγίδες, καθώς ο καιρός προσπαθεί να παρηγορήσει τους Άγγλους τουρίστες για τον αποκλεισμό της εθνικής τους και να τους κάνει να αισθανθούν σαν στο σπίτι τους. Οι συνεχείς βροχοπτώσεις συνδυάζονται υπέροχα με τη λασπουριά, την καβαλίνα και την παραδοσιακή απλυσιά των Εγγλέζων, οπότε God save the Queen κι εμάς από τον Mr. Bean.
Στην Αττική επικρατούν παροδικές νεφώσεις που συνοδεύονται από βροχές, καταιγίδες και κατσαρίδες. Τα φρεάτια των δρόμων είναι βουλωμένα και τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι, που δημιουργούνται, παραπέμπουν στις παλιές καλές μέρες, όταν οι κυρίες σήκωναν τα φουρό τους για να μη λερωθούν τα φορέματά τους και οι σεξουαλικά πεινασμένοι άρρενες έπαιρναν μάτι τους αστραγάλους τους, με συνέπεια να αναστατώνονται, να παραπατάνε και να πέφτουν στις λακκούβες με τις λάσπες, προκαλώντας τα γέλια των περαστικών αλλά και των δυνάμεων των ΜΑΤ που δεν υπήρχαν τότε αλλά δεν πειράζει, αφού έχω πυρετό και γράφω ό,τι θέλω, λες κι όταν δεν έχω πυρετό ξέρω τι γράφω.
Στην Θεσσαλονίκη σημειώνονται συνεχείς καταιγίδες, αλλά τίποτα δεν μπορεί να ξεπλύνει την όμορφη νυφούλα του Θερμαϊκού, όσο τουλάχιστον έχει την κακιά συνήθεια να ψηφίζει διάφορα φασιστόμουτρα που το παίζουν υπερπατριώτες αλλά στην πραγματικότητα είναι χέστες ολκής κι άμα κάνουν κανα μπραφ οι Τούρκοι θα πάνε τρέχοντας να κρυφτούν κάτω από το νυφικό της, ενώ εμείς οι υπόλοιποι με ζωηρή αίσθηση του χρέους και του καθήκοντος θα προτάξουμε με αυταπάρνηση τα στήθια μας για να αποτινάξουμε τον νέο Αττίλα και να αποφύγουμε μια νέα ξεφτίλα. Ψηλά στο μέτωπο περνούμε τον καιρό μας, με τη λαχτάρα και τον πόθο τον κρυφό, τον προαιώνιο να διώξουμε εχθρό μας, τον σκλάβο εμείς να ελευθερώσουμε αδελφό. Στα λιονταρίσια μας κορμιά το αίμα βράζει, κι όλοι γινόμαστε σαν τα παιδιά, κι από κινδύνους η καρδιά μας δεν τρομάζει, σαν πολεμούμε ‘μεις για την ελευθεριά. Όλοι μας ζούμε εκεί με μιαν ελπίδα, και μ’ έναν πόθο μέσα στην καρδιά, να πολεμήσουμε για την πατρίδα, στεφανωμένοι με της δάφνης τα κλαριά. Καλά, για τον καιρό δεν έγραφα;
Στη Βέροια κυριαρχεί το χαλάζι, το αγιάζι αλλά και το μαράζι για την κακή φήμη που απέκτησε η πόλη εξαιτίας της εμμονής της Αγγελικής Νικολούλη να ψάχνει να βρει το ξένο παιδί λες και είναι δικό της ή είναι αστυνομικός, αν και στο φινάλε είναι να απορείς γιατί δεν έκαναν την Νικολούλη Αρχηγό της Αστυνομίας, αφού αφενός ξέρει τη δουλειά καλύτερα απ’ όλους αυτούς τους χαραμοφάηδες και αφετέρου δεν δέρνει. Οι κάτοικοι της γραφικής αυτής πόλης περιμένουν με αγωνία τον Αύγουστο, μιας και τότε, όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν υπάρχουν ειδήσεις, μπας και σταματήσουν οι τηλεοράσεις να ασχολούνται με το θέμα, γιατί οπωσδήποτε η υπόθεση κούρασε το τηλεοπτικό κοινό που ζητάει κανα πιο φρέσκο μακελειό, ενώ και οι διαφημιστές δεν δείχνουν πια ενδιαφέρον, οπότε άντε να πέσει κανα αεροπλάνο με καμιά διακοσαριά επιβάτες όπως πέρσι, μπας και τσιμπήσει η ρημάδα η τηλεθέαση.
Οι ισχυρές βροχοπτώσεις οδήγησαν σε κυκλοφοριακά προβλήματα και υπήρξε μποτιλιάρισμα στις εθνικές οδούς στο ύψος των περιστάσεων, αφού η άσφαλτος είχε ξεραθεί από την ζέστη και είχε ανοίξει, με συνέπεια τα τσιγαριλίκια που πετούσαν οι οδηγοί να πέφτουν μέσα στις σχισμάδες να ποτίζονται από τη βροχή και να γίνονται δέντρα μέσα σε λίγα λεπτά, οπότε η εθνική οδός μέσα σε λίγες ώρες θύμιζε χασισοφυτεία και οι τροχονόμοι το έριξαν στο θέρισμα, μιας και αποφάσισαν πως ήρθε επιτέλους και η σειρά τους να τα οικονομήσουν, γιατί τι να σου κάνει το bonus από τις κλήσεις μπροστά στα κέρδη από το εμπόριο φούντας;
Η κίνηση των πλοίων δεν επηρεάστηκε από τις βροχοπτώσεις, αλλά οι επιβάτες του «Μιλένα Αποστολάκη» δεν μπορούσαν να μείνουν στο κατάστρωμα, οπότε μπουκάρισαν στην Α΄ θέση και έκαναν μεσοπέλαγα την «Ανταρσία του Μπάουντι», αν και εμένα μου αρέσει πιο πολύ το «Νησί των Θησαυρών» και ο μονοπόδαρος Τζον Σίλβερ που έκανε τον Τζιμ Χόκινς να χέζεται πάνω του από το φόβο, αλλά και μένα να κρύβομαι κάτω από τις κουβέρτες κάθε φορά που άκουγα τη φωνή του παπαγάλου του, του Κάπτεν Φλιντ.
Οι επιβάτες της Γ΄ θέσης έπαιξαν μπουκάλα με τα κορίτσια από το πρώην ανατολικό μπλοκ που ταξίδευαν στην Α΄ θέση για να μην μπορούν να το σκάσουν και όταν κάποιο κορίτσι έχανε ήταν υποχρεωμένο να απαγγείλει Πούσκιν στα ρωσικά, προκαλώντας ένα μικρό θαύμα και μετατρέποντας το πλοίο σε μια μαγική κιβωτό που μετέφερε τον κίνδυνο αλλά και αυτή τη μια ελπίδα που θα μας σώσει από την απανθρωπιά. Είμαι εμπύρετος σίγουρα.
