Κυριακή, Ιουλίου 02, 2006

Η μπάλα είναι σαν τη ζωή (φιλοσοφημένο)

Ανταπόκριση από το Μόναχο

Στη Φρανκφούρτη, η Γαλλία κέρδισε με 1-0 τη Βραζιλία κι έτσι είναι η μόνη αφρικανική ομάδα που συνεχίζει στους ημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι Βραζιλιάνοι παρουσιάστηκαν απογοητευμένοι από τον αποκλεισμό της Αργεντινής, γιατί, ας μην κοροϊδευόμαστε, ο μόνος λόγος που πήγαν στη Γερμανία ήταν για να παίξουν με τους Αργεντινούς και να τους ρίξουν τέσσερα γκολ. Και οι Αργεντινοί γι’ αυτό πήγαν – όχι για να φάνε τέσσερα γκολ, αλλά για να παίξουν με τους Βραζιλιάνους και να τους σπάσουν τα ποδάρια.

Πριν από τον αγώνα, ο Ρονάλντο πήγε σε νοσοκομείο της Φρανκφούρτης, προκαλώντας ανακούφιση στους συμπαίκτες του, που πίστεψαν πως δεν θα παίξει, αλλά οι Γερμανοί γιατροί του συνέστησαν αργό περπάτημα και ξεκούραση, οπότε έπαιξε κανονικά. Ο αγώνας κρίθηκε όταν ο Ζιντάν είπε στους Βραζιλιάνους παίκτες πως, αν η ομάδα του χάσει, αυτός θα είναι ο τελευταίος του αγώνας. Αυτοί συγκινήθηκαν κι αποφάσισαν να κάτσουν να χάσουν, γιατί, αν ο Ζιζού τελειώσει την καριέρα του, δεν θα ξαναπαίξει μπάλα αφού θα φτάσει τα 180 κιλά, ενώ οι Βραζιλιάνοι θα παίζουν μπάλα μέχρι να πεθάνουν και ποσώς τους ενδιαφέρει αν αυτό θα γίνεται στο Παγκόσμιο Κύπελλο ή στις παραλίες της πατρίδας τους.

Στο Γκελζεκίρχεν, η Πορτογαλία απέκλεισε την Αγγλία στα πέναλτι, όμως αυτό ήταν απόλυτα αναμενόμενο, μιας και το αγγλικό ποδόσφαιρο είναι μια απάτη στην οποία τσιμπάνε ακόμα μόνο οι Εγγλέζοι και κάποιοι καθυστερημένοι – οι Πορτογάλοι είναι πολύ μπροστά από την εποχή τους κι αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός πως έχασαν δυο φορές από την Εθνική Ελλάδος στο Euro που διοργάνωναν οι ίδιοι, κάτι που καμιά άλλη διοργανώτρια χώρα δεν έχει πετύχει μέχρι σήμερα.

Τώρα οι Γάλλοι θα παίξουν με τους Πορτογάλους και οι Γερμανοί με τους Ιταλούς. Ένας τελικός της Γαλλίας με τη Γερμανία μοιάζει πολύ πιθανός κι ευτυχώς που η γαλλική ομάδα απαρτίζεται από ξένους παίκτες, γιατί σε αντίθετη περίπτωση ο αγώνας θα ήταν πολύ βαρετός, αφού Γάλλοι και Γερμανοί είναι όλοι Γερμανοί και θα άρχιζαν να τσακώνονται πάλι για το αν ο Καρλομάγνος είναι Γερμανός ή Γάλλος. Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να πείσουμε τους Βραζιλιάνους και τους Αργεντινούς να παίξουν μεταξύ τους μπας και δούμε λίγο ποδόσφαιρο της προκοπής.

Το βράδυ, στο μπαρ, είχαμε πάρτι με θέμα τον παροξυσμό. Το αφεντικό αποφάσισε, αντί να κάθονται τα κορίτσια στα πόδια των πελατών, να κάθονται οι πελάτες στα πόδια των κοριτσιών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μπλαβίσουν τα μπουτάκια των κοριτσιών και να κλαίνε απαρηγόρητα, αλλά αυτό είχε και τα θετικά του, αφού οι πελάτες συγκινήθηκαν και έκαναν τρελούς λογαριασμούς για να εξιλεωθούν. Η λίμπιντο των θαμώνων από την Αργεντινή και τη Βραζιλία ήταν πεσμένη κι έτσι αναγκαστήκαμε να φέρουμε Πολωνέζες στο μπαρ – βέβαια στους πελάτες είπαμε πως ήταν Γερμανίδες κι Αγγλίδες, ώστε να θέλουν να τις πηδήσουν για να πάρουν εκδίκηση. Αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι ένα μεγάλο σχολείο για μένα – αν τελικά επιστρέψω στην Ελλάδα, θα είμαι έτοιμος για μεγάλα πράγματα.