Παρασκευή, Ιουλίου 14, 2006

Οδηγός Διακοπών (the full story)

Το καλοκαίρι είναι εδώ και σου δίνεται η ευκαιρία να ξεφύγεις από τη ρουτίνα της πόλης. Πως; Μα κάνοντας διακοπές! Αν κουράστηκες να σου λένε πάντα οι άλλοι τι να κάνεις, έφτιαξα για σένα και μόνο για σένα τον ιδανικό οδηγό διακοπών.

Που θα πας

Φέτος, ο ιδανικός προορισμός για σένα που έχεις βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια είναι το Διαφημισονήσι!


Πως θα πας

Με πλοίο, σε 45 ώρες από τον Πειραιά και μετά με τα πόδια ή με βόδια. Αν μένεις στην Αλεξανδρούπολη, υπολόγισε και μια μέρα δρόμο ακόμα. Φρόντισε να φτάσεις βράδυ στο Διαφημισονήσι και το θέαμα θα σε αποζημιώσει - όλες οι φωτεινές επιγραφές των καταστημάτων είναι αναμμένες και νομίζεις πως φτάνεις στο Λας Βέγκας. Αν δεις πως ο καπετάνιος πάει του σκοτωμού και υπάρχει κίνδυνος να φτάσεις πριν βραδιάσει, κάνε πειρατεία στο πλοίο για να το καθυστερήσεις.

Που θα μείνεις οπωσδήποτε!

Στο Peskandritsa Bay. Ο Φοίβος Τσιμπούκης και η Λάουρα Τσιμπούκη - Κένεντι έφτιαξαν έναν υπέροχο χώρο που συνδυάζει την αρχαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική με το Χάνι της Γραβιάς. Όλα τα δωμάτια βλέπουν στην θάλασσα, αλλά η θάλασσα δεν φαίνεται, αφού, ακριβώς μπροστά, υπάρχουν καμιά σαρανταριά άλλα ξενοδοχεία, οι ιδιοκτήτες των οποίων αρνήθηκαν να βάλουν καταχώριση στον οδηγό διακοπών του περιοδικού, γιατί είναι τσιφούτηδες. Τιμώρησέ τους!

Που θα φας οπωσδήποτε!

Chez Tzelsomina’s : Μέσα στο κάστρο, δίπλα στο γερμανικό νεκροταφείο, δεξιά από το βόθρο. Η ιδιοκτήτρια είναι Ιταλίδα και ξέμεινε στο Διαφημισονήσι μετά από ένα ναυάγιο στο οποίο ξεκληρίστηκε όλη της η οικογένεια. Από τότε της έχει σαλέψει και δεν βγαίνει από την κουζίνα. Σπεσιαλιτέ του μαγαζιού είναι οι αστακοσαγιονάρες σβησμένες με βενζινόκολλα, ο κορμοράνος με λυματολάσπη και το ριζότο με μπιμπίκια. Άσε για το τέλος το παγωτό τερηδόνα και τους αχνιστούς λουκουμάδες με τη μελίγκρα.

Που θα διασκεδάσεις οπωσδήποτε!

Στο La Foustanela : Το μεγαλύτερο κλαμπ στο Διαφημισονήσι. Στεγάζεται στα παλιά σφαγεία της Χώρας και το χειμώνα λειτουργεί σαν χασάπικο. Ο dj Brizolas δεν χρειάζεται συστάσεις - μάλιστα φέτος παίζει και ελληνικά εκτός από ξένα. Θα μπεις βράδυ και θα βγεις το επόμενο μεσημέρι, γιατί κλειδώνουν τις πόρτες από φόβο μη μπουκάρει η αστυνομία, οπότε πάρε και ξηρά τροφή μαζί σου μπας και σε κόψει η λόρδα.
Στο La Bouldoza : Σε περίπτωση που την έψαχνες, να ξέρεις πως εδώ θα βρεις τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Ντάλια Βεντάλια και θα ακούσεις το τελευταίο της hit «Ξεβράκωτο μπαζούκας». Ο συνεχής λουλουδοπόλεμος αλλά και τα γιαουρτώματα δένουν υπέροχα με τις παραγγελιές και τα μαχαιρώματα, ενώ από τις γιγαντοοθόνες προβάλλονται εικόνες χαράς από το Ολοκαύτωμα. Νταμιτζάνα ουίσκι 299 ευρώ - τα παρελκόμενα δωρεάν.

Που θα κάνεις μπάνιο οπωσδήποτε!
Στη Μπετονιέρα : Είναι η πιο ωραία παραλία του νησιού, αν και είναι ακόμα στα μπετά. Πάρε τον κατσικόδρομο δίπλα από τη χωματερή και στρίψε αριστερά στα διυλιστήρια. Είναι δεκαπέντε χιλιόμετρα ποδαρόδρομος, αλλά μόλις φτάσεις στην παραλία θα ανταμειφθείς - μιλάμε για 300 μέτρα μαλακής λάσπης τίγκα στους τσιμεντόλιθους. Στην Μπετονιέρα συνυπάρχουν ειρηνικά όλες οι φυλές : αριστερά οι gay, δίπλα τους οι bi, πιο δίπλα οι straight, ενώ έχει προβλεφθεί και ειδικός χώρος για τους ψηφοφόρους του Συνασπισμού. Στο Διαφημισονήσι υπάρχουν ακόμα πολλές απομονωμένες κι ερημικές παραλίες, στις οποίες όμως δεν μπορείς να πας, γιατί είναι πεδία βολής του Πολεμικού Ναυτικού και είναι ναρκοθετημένες. Αν, παρ’ όλ’ αυτά, καταφέρεις να φτάσεις σε κάποια απ’ αυτές, πρόσεχε τα ανακόντα - είναι προστατευόμενο είδος στο Διαφημισονήσι.

Που θα ερωτευτείς οπωσδήποτε!
Ποιος από εμάς μπορεί να ξεχάσει τα - γεμάτα πάθος -φιλιά που έχει δώσει ακουμπισμένος στον τοίχο κάποιου γραφικού αιγαιοπελαγίτικου ξωκλησιού, με όλο το νησί να τον παίρνει μάτι πίσω από το φράχτη; Φέτος, η νέα μόδα μάς έρχεται από την Ίμπιζα και επιτάσσει σεξ μέσα στην εκκλησία. Μπες την ώρα του εσπερινού και κρύψου στον γυναικωνίτη - αν δεν υπάρχει γυναικωνίτης, κρύψου πίσω από το παγκάρι. Μόλις οι παπάδες κάνουν τη μοιρασιά και κλειδώσουν, όλη η εκκλησία θα είναι στη διάθεσή σου. Μην επηρεάζεσαι από το γεγονός πως σου απευθύνομαι προσωπικά (το κάνω επειδή - για κάποιον ακατανόητο λόγο - έτσι είναι γραμμένοι όλοι οι οδηγοί διακοπών), και κοίταξε να έχεις και κάποιον άλλον μαζί σου, γιατί αν κλειδωθείς μόνος σου μέσα στην εκκλησία, θα λαλήσεις. Αν είσαι επιδειξίας, μπορείς να κάνεις έρωτα στο καμπαναριό. Ντινγκ, ντονγκ!

Τι θα διαβάσεις οπωσδήποτε!

Το βιβλίο του Ερρίκου Τσαπερδονοκωλοσφυρίχτρα «Σάουνα και τυροπιτάκια» (Εκδόσεις Σάμαλι). Ο συγγραφέας καταπιάνεται πάλι με το αγαπημένο του θέμα, που δεν είναι άλλο από τη λέπρα. Μια φυματικιά νοσοκόμα από τα Κιούρκα που έχασε τον πατέρα της στον εμφύλιο γνωρίζει έναν εφοριακό από το Τεπελένι που έχασε τη μάνα του στα ζάρια. Στο πρώτο τους ραντεβού, τούς χτυπάει μια νταλίκα φορτωμένη με πεπόνια και τους αφήνει παράλυτους. Σα να μην έφτανε αυτό, γκρεμίζεται και το νοσοκομείο στο οποίο τους μετέφεραν και τους βγάζουν από τα ερείπια εντελώς φυτά. Οι γιατροί αποφασίζουν να τους πουλήσουν για όργανα, αλλά δεν σου λέω τη συνέχεια τού βιβλίου, για να το απολαύσεις στις διακοπές σου με την ησυχία σου.

Να δεις οπωσδήποτε, μη σου πάρει ο διάολος τον πατέρα!

Θα ανέβεις 1500 σκαλοπάτια, με φίδια, σκορπιούς και ταραντούλες να σε περιμένουν σε κάθε σου βήμα, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο, αφού το μοναστήρι της Παναγιάς της Νταρντάνας είναι το σήμα κατατεθέν του νησιού. Είναι το μοναδικό μοναστήρι στην Ελλάδα όπου μοναχοί και μοναχές όχι μόνο συμβιώνουν αρμονικά, αλλά ζουν κανονικά και ως ζευγάρια - οι μοναχοί με τους μοναχούς και οι μοναχές με τις μοναχές. Επίσης, δεν έχει καμιά σημασία η ένδυμασία σου, αφού στην είσοδο ο μοναχός Γιουσουφάκιος θα σε αναγκάσει να γδυθείς και να μπεις στη μονή όπως σε γέννησε η μάνα σου - σε πιο μεγάλο μέγεθος βέβαια. Αυτό γίνεται από φόβο μήπως σουφρώσεις κάνα χρυσό μανουάλι και το κρύψεις στην κωλότσεπη.

Αφού κάνεις την προσευχή σου, ντύσου, κατέβα τα 1500 σκαλιά, στρίψε αριστερά στη δεύτερη χαβούζα και μετά από σαράντα χιλιόμετρα, όλο ανηφόρα και βάλτους, θα βρεθείς μέσα σε ένα χωριό με κάτασπρα σπίτια και γραφικά στενά δρομάκια. Τώρα, γιατί θα πρέπει - όλοι εμείς που θα θέλαμε η Κηφισίας να έχει άλλες οκτώ λωρίδες κυκλοφορίας - να χαιρόμαστε όταν περπατάμε σε ένα καντούνι με ένα μέτρο πλάτος δεν το κατάλαβα ποτέ, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το Οιδιπόδειο είναι το πιο όμορφο χωριό στο Διαφημισονήσι και οφείλει το υπέροχο όνομά του στις αιμομιξίες ανάμεσα στους κατοίκους, οι οποίοι προέρχονται όλοι από την ίδια οικογένεια. Αγνόησε τα μογγολάκια που θα συναντάς σε κάθε σου βήμα και απόλαυσε τα υπέροχα γλυκά του κουταλιού στο καφενείο του Αλλήθωρου, κάτω από την πέργκολα με τους αρουραίους.

Τα βράδια στη Χώρα, ο δήμος Διαφημισονησίου διοργανώνει μοναδικά πολιτιστικά events με σπουδαίους καλλιτέχνες. Αν έχασες τον Αλκίνοο Ιωαννίδη στις χειμερινές του εμφανίσεις και θέλεις να νιώσεις τη μοναδική ατμόσφαιρα κατατονικού διονυσιασμού που δημιουργεί στις συναυλίες του, θα έχεις μια δεύτερη ευκαιρία. Μην ξεχάσεις να χειροκροτήσεις μέχρι να πρηστούν οι παλάμες σου - το χειροκρότημα είναι η ανταμοιβή του καλλιτέχνη. Τα χρήματα με το ζόρι τα παίρνουν, τους κυνηγάνε για να τους τα δώσουν.

Αφήνοντας πίσω σου το μαγευτικό Διαφημισονήσι, θα έχεις ήδη καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να περνάς λίγες μέρες χαλάρωσης χωρίς να σου λένε οι άλλοι τι να κάνεις. Δώσε υπόσχεση στον εαυτό σου πως μια μέρα θα ξαναγυρίσεις και παρακάλα να το βρεις αγνό και γραφικό όπως το γνώρισες.








Αγαπητοί αναγνώστες, αφορμή γι’ αυτό το κείμενο στάθηκε το γέλιο του Κωνσταντίνου Τζούμα - ελπίζω σύντομα να φτάσω στο σημείο να εμπνέομαι και από το φτάρνισμα. Είπε στην ραδιοφωνική του εκπομπή πως αυτήν την εποχή όλα τα έντυπα δημοσιεύουν οδηγούς και μετά έκανε «χα – χα – χα – χα- χα!». Το άκουσα και σκέφτηκα πως από πέρσι θέλω να γράψω για τους οδηγούς διακοπών, οπότε να η ευκαιρία. Το αστείο είναι πως γνωρίζω τον Κωνσταντίνο εδώ και χρόνια, αλλά δεν ξέρει πως εγώ είμαι εγώ. Χα – χα – χα – χα – χα!

Σε αυτό το μοναδικό τεύχος του LiFO, ο Άλεξ Καπράνος των Franz Ferdinand παραχωρεί συνέντευξη στον συγκλονιστικό M. Hulot και ο Δημήτρης Ρηγόπουλος παρουσιάζει «20+1 Εμβληματικές Πολυκατοικίες της Αθήνας», δυο από τις οποίες ανήκουν στην οικογένειά μου, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα, αφού σημασία έχει να με εκτιμάτε για την μεγαλοφυΐα μου και την τριχοφυΐα μου και όχι για την αμύθητη περιουσία μου.

Η Μαριανίνα Κριεζή παραχωρεί συνέντευξη στον Ευθύμη Φιλίππου και δεν πετάς ούτε λέξη και ο Χρήστος Χωμενίδης γράφει για την κάλυψη της τραγωδίας του μικρού Άλεξ από τα ΜΜΕ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτή η υπόθεση συνέβαλλε στο να αποδειχτεί το πλήρες ξεβράκωμα της ελληνικής κοινωνίας. Το μόνο που απομένει είναι να μπει και στο στοίχημα το αν θα ανεβρεθεί ή όχι το σώμα του παιδιού.

Ο Κωστής Παπαγιώργης γράφει για την κουτουλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι – αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το μοναδικό κείμενο που έχει γραφτεί επί του θέματος, μιας και είναι καταπληκτικό. Η Λαμπρινή Θωμά αναφέρεται στην προσπάθεια δαιμονοποίησης του Τάσσου Παπαδόπουλου και με εκφράζει απόλυτα. Αν συνεχιστούν τα δημοσιεύματα εναντίον του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον βλέπω να αναδεικνύεται σε κορυφαία προσωπικότητα του Ελληνισμού – ευτυχώς που υπάρχει κι αυτός. Κρίμα που υπάρχει ακόμα ο μητσοτάκης κι ευτυχώς που κανείς δεν του δίνει σημασία.

Αγαπητοί αναγνώστες, ευτυχώς που υπάρχει το LiFO – είναι το μοναδικό έντυπο που διαβάζω. Ίσως σύντομα αρχίσω να διαβάζω δυο ακόμα - αν δεν μονάσω, βέβαια . Καλή σας μέρα.

Στο ανωτέρω κείμενο αναφέρομαι σε κυρίες και κυρίους - ο μητσοτάκης εξαιρείται.