Σύμφωνα με έρευνα που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, το 45% των Ελλήνων πιστεύει στην ύπαρξη εξωγήινων. Λογικό το βρίσκω. Είναι επειδή βλέπουν το υπόλοιπο 55%…
Υπεγράφη η σύμβαση για την κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας στη Θεσσαλονίκη. Νομίζω πως θα ήταν καλό να βυθιστεί όλη η πόλη και να γίνει υποθαλάσσια. Ας την καλύψουν και με μια μεγάλη γυάλα, για να πηγαίνουν οι τουρίστες να κάνουν χάζι. Γύρω γύρω μπορούν να φτιαχτούν πολυτελή εστιατόρια, όπου θα τρώς τις μπριζολάρες σου και παράλληλα θα βλέπεις από το τζάμι τον Ψωμιάδη να φιλάει το χέρι του Άνθιμου, τη στρατιωτική παρέλαση, το Φεστιβάλ Τραγουδιού κι όλ’ αυτά τα απίστευτα που μόνο στη Θεσσαλονίκη έχεις την τύχη να τα βλέπεις μαζεμένα. Μπορούμε μάλιστα να βάλουμε κάμερες παντού, και να το κάνουμε τηλεοπτικό σίριαλ. Θα σκίσει. Θα το μοσχοπουλήσουμε και στο εξωτερικό.
Ο πλανήτης εκπέμπει SOS, καθώς οι εκπομπές αερίων παρουσιάζουν αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια, και το περιβάλλον κινδυνεύει με καταστροφή. Οι Έλληνες – όπως πάντα προνοητικοί – το έχουν καταστρέψει εδώ και πολλά χρόνια, και έχουν μάθει να επιβιώνουν σε άθλιες συνθήκες, οπότε, όταν ο πλανήτης θα κάνει μπαμ, θα επιβιώσουν μόνο οι κατσαρίδες και οι Έλληνες. Οι άλλοι θα πέφτουν ξεροί από το διοξείδιο του άνθρακα, κι εμείς το πολύ πολύ να κάνουμε κεφάλι.
Τώρα, για τους ξένους, σκασίλα μας τι θα γίνει - ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν πα να ψοφήσουν όλοι! Άλλωστε, αν επιζήσουν οι Έλληνες, θα δημιουργήσουν πάλι πολιτισμό. Ε, άντε να επιζήσουν τίποτα Κινέζοι και τίποτα Φιλιππινέζες, για να κάνουν τα χαμαλίκια όσο εμείς θα φιλοσοφούμε.
Μεγάλο πρόβλημα θα υπάρξει και με τα αποθέματα πόσιμου νερού. Αυτό θα αλλάξει κάπως τη φρασεολογία που χρησιμοποιούμε. Δεν θα λέμε πια «δουλεύω για ένα κομμάτι ψωμί» αλλά «δουλεύω για ένα μπουκάλι νερό».
Μια λύση για να συνεχίσουμε να έχουμε νερό και να μειώσουμε παράλληλα την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας είναι να σταματήσουμε να πλενόμαστε. Ένα ξέπλυμα το καλοκαίρι στη θάλασσα με τα αλάτια για να φύγει η πολλή μάκα και είμαστε μια χαρά! Δεν κατάλαβα! Οι παππούδες μας δηλαδή, που δεν πλένονταν ποτέ, έπαθαν τίποτα ; Μια χαρά ήταν! Εκατό χρονών πήγαν όλοι! Εν τω μεταξύ βέβαια, είχαν θάψει κι από πέντε παιδιά ο καθένας από απλή γρίπη, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα τώρα.
Πάντως, το επερχόμενο τέλος του πλανήτη σας δίνει την ευκαιρία να αποενοχοποιηθείτε πλήρως. Πηδήστε – με ή χωρίς τη θέλησή της - τη γειτόνισσα που τη γουστάρετε χρόνια, την οκτάχρονη ανιψιά σας, το εγγονάκι σας, το γατί σας, και, γενικότερα, ενδώστε σε όλες αυτές τις μικρές καθημερινές χαρές της ζωής που ο μικροαστισμός και ο καθωσπρεπισμός σάς έχουν εμποδίσει να απολαύσετε τόσα χρόνια. Μη φοβηθείτε πως διαπράττετε κάτι παράνομο, αφού ζούμε στην Ελλάδα και μέχρι να γίνει το δικαστήριο θα έχει περάσει μισός αιώνας και ο πλανήτης θα έχει ήδη καταστραφεί.
Φάτε τον άμπακα, πιείτε το καταπέτασμα και καπνίστε ελεύθερα δέκα πακέτα την ημέρα. Βάλτε τα γέλια όταν ο γιατρός σας ανακοινώσει πως έχετε καρκίνο κι ανάψτε ένα τρίφυλλο για να το γιορτάσετε. Φαντάζεστε να είμαστε ένα βήμα από τον όλεθρο και να απαγορεύεται το κάπνισμα στο μετρό; Και στα νοσοκομεία θα καπνίζουμε! Στην εντατική, αντί για οξυγόνο θα έχει αργιλέδες! Στα χειρουργεία οι γιατροί και οι νοσοκόμες θα κερνάνε μπάφους τους ασθενείς! Το επερχόμενο τέλος της ζωής στον πλανήτη αποτελεί οριστικό επιχείρημα υπέρ της αποποινικοποίησης των …πάντων.
Πάντως, θα ήταν καλό η κυβέρνηση να αναλάβει μερικές πρωτοβουλίες. Μπορούμε να φύγουμε όλοι από την Ελλάδα για να μην σπαταλάμε τους φυσικούς πόρους της χώρας και παράλληλα να αποφύγουμε την περαιτέρω μόλυνσή της. Να μεταναστεύσουμε όλοι οι Έλληνες στην Ευρώπη και να τη μολύνουμε όσο γουστάρουμε. Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα θα μετατρέπεται σε παρθένο νησί του Ειρηνικού. Μόλις δούμε πως σκουραίνουν τα πράγματα στην αλλοδαπή και δεν μπορούμε να πάρουμε ανάσα, κάνουμε μια, τσουπ, κι επιστρέφουμε στην Ελλάδα η οποία έχει μετατραπεί πια σε επίγειο παράδεισο. Σατανικό ε;
Λοιπόν, άντε σιγά σιγά να παίρνουν οι πολιτικοί χαμπάρι πως η μόνη λύση είναι η εθνικοποίηση των φυσικών πόρων. Να ακολουθήσουν όλες οι χώρες τα χνάρια της Βολιβίας. Η επιλογή, για μη καταστροφή του περιβάλλοντος, μας οδηγεί αναπόφευκτα στον σοσιαλισμό. Ο υπαρκτός σοσιαλισμός είναι παρελθόν αλλά ο αναγκαστικός σοσιαλισμός – σε όλον τον κόσμο κι όχι σε μια μόνο χώρα – είναι μπροστά μας. «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Ακόμα καλύτερα, «Σοσιαλισμός ή ξηρασία».
Για τους πολλούς αναγνώστες που ανακάλυψαν το blog μου αυτήν την τελευταία εβδομάδα : Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Αυτό μόνο μπορώ να πω. Αφού σας αρέσει αυτό το blog, να προμηθεύεστε κάθε Πέμπτη τη LiFO. Είναι το καλύτερο έντυπο της Αθήνας, και τα δικά μου κείμενα ωχριούν μπροστά σε αυτά των άλλων αρθρογράφων της – κάποιοι απ’ αυτούς είναι bloggers. Ευχαριστώ και πάλι.
