Ο πιτσιρίκος ζηλεύει το μυαλό του Γούντι Άλεν και αφουγκράζεται την αγωνία μιας κοπέλας που αρνείται να παραδεχτεί πως οι γονείς της κάνουν έρωτα. Ελάτε τώρα, μπορεί να το έχετε πει κι εσείς αυτό!
-Δεν μπορώ να φανταστώ τους γονείς μου να κάνουν σεξ. Μου είναι αδιανόητο.
-Κι εσένα πως σε έκαναν; Πιστεύεις πως σε υιοθέτησαν;
-Άλλο εγώ! Εγώ είμαι παιδί τους!
-Καλά, και τα πέντε αδέλφια σου πως τα έκαναν;
-Ξέρω εγώ; Εσύ μπορείς να φανταστείς τους γονείς σου να κάνουν έρωτα;
-Όχι, δεν μπορώ.
-Να, το βλέπεις;
-Δεν μπορώ να τους φανταστώ γιατί τους έχω δει…
-Σοβαρά; Είδες τους γονείς σου να κάνουν έρωτα; Είσαι σίγουρος;
-Κοίτα, στην αρχή νόμιζα πως είναι αντικατοπτρισμός αλλά με είδαν κι αυτοί, οπότε μάλλον αποκλείεται αυτό το ενδεχόμενο.
-Και τι έκανες;
-Σκέφτηκα να τους μαλώσω, αλλά φαντάστηκα πως θα ήταν τόσο τρομοκρατημένοι, που τους λυπήθηκα κι έκλεισα την πόρτα.
-Μα πως έγινε και τους είδες;
-Νόμιζα πως κοιμούνται και μπήκα πατώντας στις άκρες των δακτύλων μου στην κρεβατοκάμαρα τους, για να σουφρώσω τα κλειδιά του αυτοκινήτου του μπαμπά.
-Είσαι σίγουρος πως έκαναν έρωτα; Ήταν γυμνοί;
-Όχι, ο μπαμπάς φορούσε κάτι…
-Τι;
-Προφυλακτικό.
-Μα πως το είδες;
-Ήταν φωσφοριζέ. Για την ακρίβεια το προφυλακτικό είδα.
-Βρε παιδί μου μήπως ήταν καμιά πυγολαμπίδα;
-Για σε παρακαλώ! Δεν θα βγάλεις και μικροτσούτσουνο τον μπαμπά μου!
-Ίσως ήταν πολλές πυγολαμπίδες μαζί – ολόκληρο σόι . Μπορεί να ήταν οι Γουόλτονς των πυγολαμπίδων!
-Πυγολαμπίδες στο Κέντρο της Λευκωσίας; Πας καλά;
-Μπορεί να ήρθαν από την τάφρο Ντα Βίλα. Δυο βήματα είναι.
-Δυο βήματα για εμάς –οι πυγολαμπίδες θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσει πριν την Κατοχή για να φτάσουν στη Στασικράτους το 2006. Δεν ήταν πυγολαμπίδες, μωρό μου. Ήταν ένα φωσφοριζέ προφυλακτικό.
-Τι χρώμα;
-Μοβ.
-Μήπως το είχαν βάλει για να διώχνει τα κουνούπια; Μήπως κάηκε το πορτατίφ κι έβαλαν το προφυλακτικό για να φέγγει;
-Και η μαμά γιατί βογκούσε;
-Ίσως έβλεπε κάποιον εφιάλτη. Μπορεί να ονειρευόταν τη γέννησή σου. Ξέρεις τι πόνους έχει η γέννα;
-Εγώ γιατί δεν πόνεσα όταν γεννήθηκα; Γιατί δεν βλέπω εφιάλτες; Γιατί δεν φωνάζω «σκίσε με»;
-Ποιος φώναζε «σκίσε με»;
-Η μάνα μου.
-Σαν δεν ντρέπεται! Βρε μήπως το φώναζε στον μαιευτήρα; Μήπως ήθελε καισαρική για να γλιτώσει τους πόνους της γέννας κι εσύ την παρεξήγησες;
-«Σκίσε με άντρα μου», φώναζε στον μαιευτήρα;
-Φώναζε «σκίσε με άντρα μου»;
-Κι εσύ αυτό φωνάζεις όταν κάνουμε έρωτα.
-Άλλο εγώ, εγώ δεν είμαι η μάνα σου. Και το λέω σε σένα, όχι στον μπαμπά σου.
-Δηλαδή, αν παντρευτούμε και κάνουμε παιδιά, δεν θα φωνάζεις την ώρα του σεξ;
-Όχι, θα κλειδώνουμε την πόρτα κι εγώ θα απαγγέλλω Λόρκα για να μη μας πάρουν χαμπάρι τα παιδιά.
-Θα σου κάνω έρωτα κι εσύ θα απαγγέλλεις Λόρκα; Τον ξέρεις απέξω ή θα κρατάς και το βιβλίο;
-Θα γράψω τα ποιήματα σε cd, θα τα ακούω από τα ακουστικά και θα τα επαναλαμβάνω.
-Κι εγώ τι θα κάνω; Μουγκός θα μένω;
-Εσύ θα τραγουδάς Χατζιδάκι – την «Εποχή της Μελισσάνθης». Και την ώρα της κορύφωσης, Θεοδωράκη- το «Άξιον Εστί».
-Θα βαράω και παλαμάκια;
-Με κοροϊδεύεις;
-Βρε μωρό μου, γιατί δεν αποδέχεσαι πως οι γονείς σου κάνουν έρωτα;
-Τους έχεις δει;
-Τους γονείς σου; Όχι, δεν τους έχω δει.
-Άρα λοιπόν, μη μιλάς. Αποκλείεται!
-Τώρα τι θέλεις; Να τους παρακαλέσω να το κάνουν στο σαλόνι του σπιτιού σας ή να βάλω κάμερα στην κρεβατοκάμαρά τους για να σε πείσω;
-Δεν μπορώ να δεχτώ πως οι γονείς μου κάνουν σεξ! Δεν το θέλω!
-Γιατί βρε μωρό μου;
-Γιατί δεν μπορεί να είμαι αποτέλεσμα μιας ανταλλαγής υγρών. Δεν γίνεται να με έφεραν στον κόσμο τα οιστρογόνα, η ωορρηξία και τα σπερματοζωάρια.
-Και πως γεννήθηκες;
-Μάλλον είμαι προϊόν μιας πνευματικής διεργασίας, μιας ανώτερης αναζήτησης.
-Δεν μου λες, μήπως έχεις τα ρούχα σου;
δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" στις 26/11/06
