Περιμένω να διαβάσω τις «Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν» του Τουέιν και «Το νησί των θησαυρών» του Στίβενσον. Να κάνω σκανδαλιές με τον φίλο μου τον Τομ Σόγιερ, και να χώνομαι τρομαγμένος κάτω από την κουβέρτα, όταν ακούγεται η φωνή του μονοπόδαρου Τζον Σίλβερ.
Περιμένω να έρθει το καλοκαίρι, να είμαι στη Ζάκυνθο, και κάποιος να μου χαρίσει το «Εκατό χρόνια μοναξιά» του Μάρκες. Να κλειστώ τρεις μέρες στο σπίτι, να μην τρώω, να μην κοιμάμαι και η θεία Σοφία να φωνάζει «Έβγα έξω βρε συφοριασμένο να σε δει ο ήλιος! Σε φάγανε τα βιβλία!».
Περιμένω τη συναυλία του Μάνου Χατζιδάκι στη Ρωμαϊκή Αγορά. Τον Άκη Πάνου στο «Επειγόντως». Τον Frank Sinatra στο Ολυμπιακό Στάδιο. Περιμένω τον Peter Gabriel στο Λυκαβηττό αλλά να μην κάνει κρύο και να μη φύγει η Αλίκη στα πρώτα είκοσι λεπτά.
Θέλω να με πάνε με το ζόρι στην Άλκηστη Πρωτοψάλτη, και μετά η Μαριάνα με την Έλλη να με τραβάνε από τα μανίκια για να μην ανέβω στο τραπέζι.
Περιμένω τη νέα ποιητική συλλογή του Ματθαίου Μουντέ. Τον «Ιντιάνα Τζόουνς» με όλη την παρέα στα σκαλάκια του εξώστη στο «Αττικόν». Πάνω απ' όλα περιμένω τα Χριστούγεννα.
Λαχταράω να φέρει ο μπαμπάς το έλατο στο σπίτι, να είναι τόσο ψηλό που να μη χωράει, και να αναγκαστεί να κόψει την κορυφή. Να το στολίσουμε, να βγούμε μια φωτογραφία όλοι μαζί αγκαλιασμένοι δίπλα στο δέντρο, και να μείνω ξάγρυπνος κοιτώντας τα λαμπάκια να αναβοσβήνουν.
Πολλά περιμένω όμως. Θα πρέπει να προσγειωθώ. Δεν περιμένω τίποτα απ' όλ' αυτά. Τώρα περιμένω μόνο τον Αϊ Βασίλη.
"Εχει μια λύπη η δέησή μας, από έναν παιδικό καιρό..." - Μ.Μ.
Αγαπητές φίλες, αυτό το κείμενο γράφτηκε για τη στήλη της LiFO «Προσεχώς με προσμονή». Στην αρχή, ήταν μόνο μια φράση – «Εγώ περιμένω τον Αϊ Βασίλη» - αλλά ο M. Hulot μου ζήτησε να γράψω 250 λέξεις. Έγραψα 1900 και κατέληξα σε αυτό που διαβάσατε. Στο τέλος, αφαίρεσα μια φράση που αφορούσε τον αείμνηστο Ματθαίο Μουντέ : «Να ακούσω τον Ματθαίο Μουντέ να λέει ‘Αχ παιδάκι μου, να γίνω κι εγώ μια μέρα ακαδημαϊκός σαν τον φίλο μου τον Ι..., να μπορέσω να πάρω μια γυναίκα στο σπίτι να μου μαγειρεύει ροζ μπιφ…’».
Θέλω να αφιερώσω αυτό το κείμενο στη Σοφία, που πήρε χτες το πτυχίο της και φόρεσε την ακαδημαϊκή τήβεννο - της πάει πολύ! Καλή πρόοδο Σοφούλα.
