Σύμφωνα με πληροφορίες του «ΒΗΜΑτοδότη» της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής», ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ετοιμάζεται να ταξιδέψει στο Λονδίνο προκειμένου να συνεννοηθεί με τους υπεύθυνους του μουσείου της Μαντάμ Τισό για τρία νέα ομοιώματα: του γιατρού Γιώργου Παπανικολάου, της Μελίνας Μερκούρη και του Μίκη Θεοδωράκη.Ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης -που σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση της κόρης του είναι «ο μεγαλύτερος παγκοσμίως συνθέτης του 20ού αιώνα» (νομίζω πως τον αδικεί λίγο)- θα γίνει ο πρώτος εν ζωή Έλληνας που θα κοσμήσει με το ομοίωμά του το περίφημο μουσείο. Βέβαια, για τους παλαιοπασόκους θα είναι ο δεύτερος, αφού ο Ανδρέας Παπανδρέου ζει και τους οδηγεί.
Η δημιουργία του κέρινου ομοιώματος του κ. Θεοδωράκη επιβάλλεται να προηγηθεί των άλλων δυο επιφανών προσωπικοτήτων· άλλωστε, είναι σίγουρο πως η Μελίνα και ο Παπανικολάου δεν θα έχουν καμιά αντίρρηση να του παραχωρήσουν τη σειρά τους, αφού οι νεκροί –σε αντίθεση με τους ζωντανούς- δεν διακρίνονται καθόλου για τη ματαιοδοξία τους.
Παράλληλα, θα είναι μια χρυσή ευκαιρία να βρει καταφύγιο κάπου ο κ. Θεοδωράκης, τώρα, που –σύμφωνα με τελευταία του δήλωση- «κατάντησε ξένος στη χώρα του». Πράγματι, την προηγούμενη Τρίτη από τις 5 ως τις 7 το απόγευμα δεν υπήρχε κανένα αφιέρωμα στον κορυφαίο μας μουσουργό στην κρατική τηλεόραση. Επίσης, θα πρέπει να τονιστεί πως το υπουργείο Πολιτισμού δεν μερίμνησε ώστε να ανακηρυχθεί ο 21ος αιώνας «αιώνας Θεοδωράκη» αλλά ούτε και η χιλιετία που διανύουμε «χιλιετία Θεοδωράκη».
Καλό θα ήταν το κέρινο ομοίωμα του Μίκη Θεοδωράκη να είναι μεγαλούτσικο και να τον αναπαριστάνει τη στιγμή που διευθύνει με τον μοναδικό του τρόπο την ορχήστρα. Μπροστά του θα πρέπει να τοποθετηθούν τα κέρινα ομοιώματα των μουσικών της λαϊκής ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης», μιας 100μελούς συμφωνικής ορχήστρας, μιας 200μελούς χορωδίας αλλά και όλοι οι ερμηνευτές των έργων του, από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση ως τον Αντώνη Ρέμο και τη Βίκυ Λέανδρος – όλοι αυτοί καθιστοί και μικροκαμωμένοι για να αναδεικνύεται το μεγαλείο και η μοναδικότητα του συνθέτη.
Αν, μάλιστα, από τα ηχεία ακούγεται το «Κάντο Χενεράλ», είναι σίγουρο πως οι επισκέπτες του μουσείου θα καθηλώνονται και δεν θα τρέχουν να δουν τα κέρινα ομοιώματα της Μαντόνα, του Ντέιβιντ Μπέκαμ και της Τζένιφερ Άνιστον.
Αυτός είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής που μπορεί να αποδώσει η πατρίδα μας σ’ αυτόν τον ανιδιοτελή και καθόλου μεγαλομανή και εγωπαθή άνθρωπο, που έδωσε ένα νέο νόημα στις λέξεις «αγώνας» και «αριστερός», και δεν θεώρησε ποτέ πως του χρωστάμε κάτι. Έτσι, ο κ. Θεοδωράκης θα πάψει να αισθάνεται «σαν τάνκερ στη λίμη των Ιωαννίνων» και θα ταυτιστεί επιτέλους με αυτό που είναι –ουσιαστικά- εδώ και πολλά χρόνια: ένα μουσειακό είδωλο.
