Μόλις τελείωσα την ανάγνωση του νέου βιβλίου του Σπύρου Δερβενιώτη. Είναι το πέμπτο βιβλίο της σειράς κόμικς «Οι αταίριαστοι» και έχει τον ωραίο τίτλο «Δεν είναι αυτό που νομίζεις». Δεν θέλω να περιαυτολογήσω αλλά είχα βρει έναν ακόμα πιο ωραίο τίτλο - θα τον βάλει στο επόμενο γιατί διαφορετικά θα τον πάρει ο διάολος και θα τον σηκώσει.Με τρελαίνει το χιούμορ του Σπύρου, τόσο στην τέχνη του όσο και στη ζωή του - έχει τόση πλάκα που κρατάς την κοιλιά σου από τα γέλια . Σε αντίθεση με μένα, που άμα είμαι με κόσμο είμαι πολύ σοβαρός και τύπος και υπογραμμός, ο Σπύρος όλο αστεία κάνει – πραγματικά είναι πολύ γελοίος.
Με τον Σπύρο γνωριστήκαμε μέσω του Διαδικτύου – ήμασταν σε ένα chat γνωριμιών και του έγραψα πως είμαι μια θεογκόμενα σε αδιέξοδο. Προσφέρθηκε να με βγάλει απ’ αυτό και κατέληξε να γίνει μπατζανάκης μου. Η φιλία μας έχει δοκιμαστεί πάνω σε πειραματόζωα και έχει τη σφραγίδα της WWF.
Για να αστειευτώ και λίγο, πρέπει να πω πως αισθάνομαι ευτυχής που γνώρισα τον Σπύρο – δεν πίστευα πως υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι. Μέχρι να τον γνωρίσω, νόμιζα πως όλοι οι άνθρωποι στο Διαδίκτυο είναι σαν τον M. Hulot.
Θα ήθελα να γράψω κι άλλα καλά λόγια για τον Σπύρο αλλά προχθές το βράδυ στο Switch On (πρώην Χοροστάσιο) κορόιδεψε έναν αναγνώστη μου. Καθόταν ο άνθρωπος στα σκαλάκια και διάβαζε με τη δέουσα στοχοπροσήλωση το κείμενό μου στη Λάιφο, και ο Σπύρος κατέκρινε τόσο τον ενδυματολογικό του κώδικα όσο και τον σωματότυπό του – ενοχλήθηκα γιατί σέβομαι το αναγνωστικό κοινό. (Νόμιζες πως δεν θα το έγραφα;)
Στο Switch On, γίνεται η έκθεση «Comics on illustration» (μέχρι τις 20/5) στην οποία συμμετέχει και ο Σπύρος – είναι πολύ ωραία και σε ένα έργο του έχει ζωγραφίσει εμένα με μεγάλη επιτυχία. Το βιβλίο του «Οι αταίριαστοι» είναι το ιδανικό ανάγνωσμα για να νιώσετε την κρασοκατάνυξη των άγιων ημερών που έρχονται. Θα το χαρίσω σε όλους τους φίλους μου – βλέπετε, εκτός από πολύ ωραίο είναι και φτηνό. Σπύρο σ’ αγαπάω.
Πολύ ωραία η νέα εκπομπή της Έλλης Στάη "Με την καράφλα του Γιώργου" - την παρακολούθησα για 20 λεπτά. Η κόκκινη γραβάτα του Γιώργου, τα κόκκινα παπούτσια της Έλλης, οι κόκκινοι καναπέδες, οι κόκκινες πολυθρόνες, το γλαρό μάτι του Σταμάτη Φασουλή - κάποια επιχορήγηση μάλλον δεν έχει πάρει αυτός κι έχει τα νεύρα του-, πάρα πολύ ωραία ήταν. Σκέφτομαι τους πασόκους που περιμένουν να πάρουν την εξουσία για να αρχίσει πάλι η μάσα - μεγάλη πίκρα παίρνουν κάθε φορά που βλέπουν τον αρχηγό τους.
