Κύριε Γιαννακίδη, διάβασα το άρθρο σας στο «Ε» της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» που αφορά τα blogs. Ναι, αναφέρομαι σε αυτό για το οποίο θέλατε να σας γράψω κι εγώ τις απόψεις μου και σας το αρνήθηκα. Δεν το ξεχάσατε έτσι δεν είναι;
Ο λόγος για τον οποίο σας γράφω εδώ ανοιχτά; Μα είναι απλός κ. Γιαννακίδη : είδα να αναφέρετε τον πιτσιρίκο και δίπλα υπάρχει η λέξη «ματαιόδοξο». Για την ακρίβεια γράφετε : «Δυο-τρεις έχουν μεταφέρει τα κείμενά τους σε βιβλίο (Πιτσιρίκος, Κουρούνα, Ν. Δήμου). Αυτό ακούγεται εξαιρετικό όσο και ματαιόδοξο. Ποιοι θα το αγοράσουν; Άλλοι bloggers, που θα το ξεφυλλίσουν με φθόνο».
Δεν θέλω να αναφερθώ σε κάποιον άλλον, αλλά δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω πως δεν ξέρετε τι γράφετε. Ο κ. Δήμου δεν μετέφερε τα κείμενα του blog του σε βιβλίο. Επίσης είναι αχαρακτήριστο να αναφέρετε έναν συγγραφέα 60 βιβλίων με εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις που αποφάσισε να κάνει ένα blog, δίπλα σε δυο bloggers παντελώς άγνωστους που απλά τους προτάθηκε να βγάλουν ένα βιβλίο. Τι σχέση έχει ο πιτσιρίκος και το βιβλίο του με τα βιβλία του Νίκου Δήμου;
Σε ό,τι με αφορά, να σας διαβεβαιώσω κ. Γιαννακίδη πως δεν είμαι ματαιόδοξος και δεν επεδίωξα ποτέ να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με δικά μου κείμενα, αλλά ούτε και το φαντάστηκα ποτέ στη ζωή μου. Απλά αποδέχτηκα την πρόταση του κ. Μαραθιά να μεταφερθούν τα κείμενα του blog μου σε βιβλίο επειδή μου δινόταν η δυνατότητα να αφιερώσω κάτι στον πατέρα μου – ο χαμός του ήταν η αιτία που έφτιαξα το blog μου. Το βρίσκετε μελό; Απλά έτσι έγινε. Δεν το ήξερα να ζητήσω την άδειά σας. Θα το έχω υπόψη μου από εδώ και πέρα.
Να σας διαβεβαιώσω επίσης κ. Γιανννακίδη πως αφενός οι bloggers δεν είναι μικρόψυχοι άνθρωποι που θα αγοράσουν το βιβλίο μου από φθόνο και αφετέρου οι πωλήσεις του είναι μεγαλύτερες από τον αριθμό των υπαρχόντων bloggers. Τι συμπέρασμα βγάζετε τώρα;
Και τώρα έχω μια απορία : αν είχα αποδεχτεί την πρότασή σας να συμμετάσχω στο αφιέρωμα που κάνατε και απαντούσα στις ερωτήσεις σας, θα με βρίσκατε ματαιόδοξο κ. Γιαννακίδη; Εσείς γιατί ζητήσατε τις απόψεις κάποιου ματαιόδοξου; Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά σας μαζί μου κ. Γιαννακίδη; Νιώθετε να σας απειλώ; Σας ενοχλούν οι πολλές επισκέψεις που έχει το blog μου χωρίς να παρέχει cd και dvd; Δεν φταίω εγώ γι’ αυτό. Θα πρέπει να κατηγορήσετε τους αναγνώστες του blog μου – προσωπικά κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μην με διαβάζει κανείς. Γιατί δεν κάνετε κι εσείς ένα blog για να δούμε πόσοι θα σας διαβάζουν; Ή μήπως έχετε ήδη και δεν το διαβάζει κανείς;
Αναρωτιέμαι τι ζόρι τραβάνε μερικοί δημοσιογράφοι με την περίπτωσή μου. Ποιος είμαι πια; Ο Λαμπράκης; Ο Κόκκαλης; Τα διαπλεκόμενα; Οι νταβατζήδες; Ή απλά δεν μου συγχωρείται που δεν γουστάρω τις παρέες τους; Ξέρω από τα στατιστικά του blog μου πως έχω πολλές επισκέψεις από την «Ελευθεροτυπία» - καλοί μου άνθρωποι, κάντε μου μια χάρη : μαζέψτε τον!
Αγαπητοί αναγνώστες, παραθέτω την ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ του κ. Γιαννακίδη και εμού στις 10 Μαΐου - είναι η μόνη άμυνα που έχω. Είναι δυο mail – αυτό που μου έστειλε ο κ. Γιαννακίδης και η απάντησή μου. Έτσι, για να καταλαβαίνετε τι διαβάζετε στα αφιερώματα για τα blogs που υπάρχουν στον Τύπο. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Geia sou Pitsiriko,
se eyxaristw poy proteineis th sthlh moy, to eixa pragmatika anagkh kai egw kai to periodiko kai h Eleftherotypia
Twra epeidh kanw ena megalo 8emataki gia ta blogs 8elw na moy peis th gnwmh soy gia kapoia pragmata. Sou episynaptw ena arxeio me orismenous a3ones.
Pes mou oti eisai kai paoki...
Αγαπητοί φίλοι,
Παίρνω το θάρρος να σας στείλω αυτό το μικρό ερωτηματολόγιο μετά από την επικοινωνία που είχαμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, σχετικά με τα blogs.
Θα ήθελα την άποψη σας και την άδεια να τη δημοσιεύσω σε ένα άρθρο για τα ιστολόγια.
Σας παρακαλώ, λοιπόν, αν έχετε το χρόνο, να μου στείλετε τις σκέψεις για τα εξής:
· Πως βλέπετε την ελληνική δικτυακή κοινότητα των blogs; Μεταφέρει ελληνική πραγματικότητα ή δείχνει το δρόμο προς μια υγιώς εναλλακτική αντίληψη των πραγμάτων;
· Πιστεύετε ότι το blog σας υποκαθιστά, κατά κάποιο τρόπο, τη συμβατική μορφή ενημέρωσης;
· Αισθάνεστε, ειδικά εσείς που γράφετε σε μεγάλους κόμβους, ότι το περιεχόμενο που δημιουργείτε, χρησιμοποιείτε για την προώθηση επιχειρηματικών σχεδίων του provider;
· Η ερώτηση «για ποιο λόγο δημιουργήσατε blog» θεωρείται αυτονόητη. Αυτονόητη είναι και η θερμή υποδοχή που θα έχει οποιαδήποτε άλλη άποψη θέλετε να διατυπώσετε.
Παρακαλώ ενημερώστε με αν θέλετε να εμφανιστείτε με τα πραγματικά σας ονόματα ή, τέλος πάντων, δώστε μου έναν προσδιορισμό της ιδιότητας σας στον πραγματικό κόσμο.
Σας ευχαριστώ προκαταβολικά.
Χαίρετε. Είναι πάντα χαρά μου να προτείνω νέους ανθρώπους.
Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να απαντήσω στα ερωτήματά σας. Έχω απαντήσει στα ίδια ερωτήματα δημοσιογράφων πολλές φορές από το περσινό καλοκαίρι και δεν νομίζω πως έχει τίποτα να προσφέρει στον αναγνώστη η δική μου γνώμη. Τα blog είναι τα κείμενά τους και όχι η φιλολογία περί αυτών. Αφήστε δε, που αν το παρακάνω με τη δημοσιότητα, κινδυνεύω κι εγώ να ψάχνω ένα blog για να γράψω αυτά που πραγματικά πιστεύω, όπως υπαινιχθήκατε για τους δημοσιογράφους στο κυριακάτικο κείμενό σας.
Θα σας έλεγα την ομάδα μου, αλλά είναι ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο.
Καλή συνέχεια
π.
Μετά από την δημοσιοποίηση των ανωτέρω, ακολούθησε ένα mail του κ. Γιαννακίδη :
Αγαπητέ Πιτσιρίκο,
Λυπάμαι που δεν γνωρίζω το όνομα σου, προφανώς δεν έχεις το θάρρος για να δημοσιοποιείς τις απόψεις σου επωνύμως. Ανώνυμα είναι πιο εύκολα. Συνήθως δεν κάνω διάλογο με ανώνυμους. Επίσης ουδέποτε δημοσιοποιώ προσωπική αλληλογραφία χωρίς την άδεια του άλλου μέρους.
Μας χωρίζει επίσης μία θεμελιώδης διαφορά: εσύ πλήρωσες για να διαβάσεις το άρθρο περί bloggers, εγώ όπως και άλλοι, δεν δίνουμε δεκάρα για να διαβάσουμε τις σκέψεις σου.
Σου στέλνω την απάντηση μέσω email διότι, εξ όσων είδα, τα δικά σου κείμενα δεν επιδέχονται σχολίων και δεν επιτρέπεις στους πολυπληθείς αναγνώστες σου να τα υποβάλλουν.
Το σχόλιο σου βρίθει απλοποιήσεων, είναι αφελές και ρέπει προς το γελοίο. Στο άρθρο μου ο Νίκος Δήμου αναφέρεται ως blogger, δεν μπαίνω καν στον κόπο να εξηγήσω ποιος είναι διότι το θεωρώ περιττό. Αν δεν το γνωρίζεις, ο κ. Δήμου βρίσκεται στη διαδικασία έκδοσης βιβλίου με τα σχόλια που έχει δημοσιεύσει στο blog του. Οσον αφορά τη ματαιοδοξία, επέτρεψε μου να διατηρώ άποψη την οποία και καταθέτω επωνύμως χωρίς να οχυρώνομαι πίσω από την ανωνυμία.
Υποθέτω θα πουλήσει αρκετά αντίτυπα. Αξίζει, όμως, τον κόπο να πεις και εσύ δημοσίως πόσα αντίτυπα έχεις πουλήσει. Όπως πρόσεξα, γράφεις ότι είναι δημοφιλές μεταξύ των φίλων σου. Μπράβο.
Ζήτησα τις απόψεις σου επειδή το blog σου θεωρείται δημοφιλές. Και για να εξηγούνται τα πράγματα, η εισαγωγή του mail μου, που δημοσιοποίησες χωρίς την άδεια μου, αποτελεί απάντηση σε ένα ειρωνικό σχόλιο που είχες κάνει λέγοντας ότι διαφημίζεις την εφημερίδα και τη στήλη μου.
Σε ευχαριστώ και τώρα, αγαπητέ πιτσιρίκο, για τη διαφήμιση.
ΥΓ. Με συγχωρείς που δεν απευθύνομαι προς εσένα στον πληθυντικό, αλλά οι ανώνυμοι πιτσιρικάδες δεν χρήζουν καλύτερης μεταχείρισης.
ΥΓ2. Δεν έχω blog. Τι να το κάνω; Το έντυπο στο οποίο εργάζομαι υποθέτω το διαβάζουν αρκετοί αναγνώστες, ίσως και περισσότεροι από το blog σου.
Το μόνο που θα είχα να παρατηρήσω είναι πως ο κ. Γιαννακίδης ζήτησε από τον άνθρωπο στον οποίο απευθύνει το παραπάνω mail - εμένα δηλαδή- να του γράψει τις απόψεις του για τα blogs -ξαναγράφω πως αρνήθηκα. Έτερον ουδέν.
(update)Ευχαριστώ τους αναγνώστες για τη "συμπαράσταση", αλλά δεν την έχω ανάγκη. Όσοι διαφωνείτε με τις απόψεις του κ. Γιαννακίδη στο άρθρο του, καλό θα ήταν να απευθυνθείτε στον ίδιο και όχι σε εμένα. Η επιστολή μου προς αυτόν αφορά αυτό που έγραψε για εμένα και όχι το σύνολο των απόψεών του για τους bloggers - δεν είμαι δικηγόρος κανενός και ο καθένας έχει την άποψή του που είναι σεβαστή. Επίσης, αν διαφωνείτε με τους bloggers, οι απόψεις των οποίων φιλοξενούνται στο άρθρο του κ. Γιαννακίδη, απευθυνθείτε σε αυτούς. Προσωπικά δεν τους σχολίασα και δεν θα το κάνω, επειδή δεν σχολιάζω ποτέ τους άλλους bloggers - όποιος διαβάζει αυτό εδώ το blog, το γνωρίζει καλά αυτό. Και βέβαια δεν με ενδιαφέρουν καθόλου αυτά που γνωρίζετε για την προσωπική ζωή, το παρελθόν και τα γούστα του κ. Γιαννακίδη - ξαναγράφω πως ο λόγος που του έγραψα αυτήν την ανοιχτή επιστολή έχει να κάνει μόνο με το σημείο του άρθρου του που με αφορά. Ευχαριστώ.
