Ανταπόκριση από το Μόναχο
Με αφορμή τον χθεσινό αγώνα Αυστραλίας-Ιαπωνίας, όλοι οι αθλητικογράφοι αποκαλούν τους Αυστραλούς «καγκουρό» και τους Ιάπωνες «καμικάζι» ή «σαμουράι που έκαναν χαρακίρι». Ως άνθρωπος που επιθυμεί να αφήσει το δικό του αποτύπωμα και να διαφοροποιηθεί από την πλέμπα, θέλω να σας ενημερώσω πως οι αυστραλοπίθηκοι κέρδισαν τις γκέισες με 3-1. Αυστραλοπίθηκοι και γκέισες αλληλοκλωτσήθηκαν με λύσσα και αυτό είναι κάτι που ήθελαν να κάνουν εδώ και χρόνια, αλλά τους χωρίζουν κάτι θάλασσες και κάτι ωκεανοί, οπότε τώρα που βρέθηκαν από κοντά του έδωσαν και κατάλαβε.
Οι γκέισες είχαν ψυχολογικά προβλήματα επειδή δεν τους είχε πετύχει η κοκκινόξανθη βαφή στο μαλλί, ενώ τα φυσικά ξανθά μαλλιά των αυστραλοπίθηκων λαμπύριζαν στον ήλιο. Οι δυο προπονητές ήταν άσχετοι και ίσως δεν θεωρείτε έγκυρη τη γνώμη μου, αλλά οπωσδήποτε είστε αναγκασμένοι να συμφωνήσετε με τον Αλέξη Κούγια που το είπε χτες το βράδυ στον Λάμπη Λαλαούνη και στον Θανάση Αντισυνταγματάρχη, στην εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης «Τα σκατόπαιδα πάνε στη Βέροια».
Οι Αμερικανοί δέχτηκαν τις ευχές του προέδρου Μπους πριν από τον αγώνα με τους Τσέχους κι αυτό τους αποσυντόνισε εντελώς, γιατί δεν ήξεραν αν ήταν αλήθεια ή φάρσα, με αποτέλεσμα να χάσουν με 3-0, που πάλι με 3-0 θα έχαναν δηλαδή, αλλά το γράφω έτσι, για να πω κάτι. Οι Τσέχοι πετούσαν μέσα στο γήπεδο, γιατί ήξεραν πως τους βλέπουν οι Τσέχες που είναι φοβερές γυναίκες – εκτός από τη Μαρτίνα Ναβρατίλοβα- και σε κοιτάζουν σαν άγγελοι μέσα στα μάτια, προσφέροντάς σου την ψυχή και το κορμί τους αλλά εσύ, ενώ ξέρεις πως δεν θα ξαναβρείς άλλη τέτοια γυναίκα στη ζωή σου, αποδεικνύεσαι πολύ μαλάκας και πας και τα μπλέκεις με μια καριόλα από το Ψυχικό και σμπαραλιάζεις την καρδιά της Τσέχας με τα όμορφα αθώα μάτια και φεύγει το κοριτσάκι για την πατρίδα του και μένεις εσύ με την καριόλα, που καταλαβαίνεις πόσο καριόλα είναι μετά από δυο μήνες, αλλά εν τω μεταξύ έχασες τη γυναίκα της ζωής σου που θα γερνάγατε και θα σε λάτρευε ακόμα, όμως ας μην συνεχίσω άλλο, γιατί δεν θέλω να νομίζετε πως γράφω τίποτα προσωπικές ιστορίες. (Σε αυτό το σημείο του κειμένου ακούγεται το «Ας ερχόσουν για λίγο» στην εκτέλεση του κ. Μανώλη Φάμελλου, ο οποίος μου αρέσει πολύ και μάλλον τον στενοχώρησα λίγο σε ένα άλλο κείμενο αλλά δεν το έκανα επίτηδες, αφού είναι γνωστό πως είμαι εντελώς βλαμμένος και δεν ξέρω τι γράφω).
Η Ιταλία κέρδισε τη Γκάνα με 2-0 σε έναν αγώνα που τράβηξε την προσοχή των γυναικών που δεν είχαν πάρει χαμπάρι πως ο Μαλντίνι δεν παίζει πια στην εθνική, αλλά αντελήφθησαν με τη μια πως και η νέα φουρνιά Ιταλών παικτών είναι εξίσου μανάρια με τους προηγούμενους, οπότε ας τις συγχωρήσει ο Πάολο που θα συνεχίσουν να βλέπουν την ομάδα και χωρίς αυτόν και σιγά – σιγά αυτός θα γίνει μια ανάμνηση γλυκιά, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι. .
Το βράδυ δεν πήγα στο μπαρ – είχα ρεπό. Κρίμα γιατί σήμερα το πρωί έμαθα πως έγιναν κάτι ωραία μαχαιρώματα και τα έχασα.
