Ανταπόκριση από το Μόναχο
Από τη μέρα που βγήκα στην παρανομία, είναι πολύ δύσκολο να παρακολουθώ τους αγώνες. Στα χνάρια μου είναι η Στάζι κι ο Αλμπέρτο Εσκενάζι – ο Αλμπέρτο δεν είναι ακριβώς στα χνάρια μου, αλλά από τότε που τον είδα να παίζει τον Ζορμπά στο θέατρο, πετιέμαι συνεχώς στον ύπνο μου. Παρ’ όλ’ αυτά, είδα τον αγώνα Ιαπωνίας-Κροατίας που έληξε 0-0 και έγινε στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη – αυτό το έγραψα γιατί μου αρέσει η λέξη «ναυπηγοεπισκευαστική» που, αν της κολλήσεις και τη λέξη «ζώνη», σε μεταφέρει νοερά στον μαγικό ρεαλισμό που κυριαρχεί στα ποιήματα του Ιωάννη Πολέμη.
Γκέισες και πρώην συνεργάτες των Ναζί προσπάθησαν πολύ αλλά στο γήπεδο έκανε πολλή ζέστη και οι φανέλες κολλούσαν πάνω στα καλοσχηματισμένα κορμιά των Γιαπωνέζων παικτών, ενώ τα ιδρωμένα παντελονάκια των Κροατών αδυνατούσαν να κρύψουν τις υπερμεγέθεις στύσεις τους που δυστυχώς δεν συνοδεύονταν από τις στύσεις της ψυχής τους, αν και αυτό δεν εμπόδισε τις κυρίες που παρακολουθούσαν τον αγώνα να ξεσπάσουν σε ακατάσχετους ερωτικούς αλαλαγμούς, στέλνοντας ουρανομήκη μηνύματα λυρικής λαγνείας στο απέναντι πέταλο. (Αυτά τα έγραψα γιατί ο αγώνας ήταν εντελώς πίπα και δεν ήθελα να γράψω τίποτα κοινοτοπίες).
Η Βραζιλία νίκησε την Αυστραλία με 2-0 και όλοι δηλώνουν δυσαρεστημένοι από τις εμφανίσεις των Λατινοαμερικάνων. Βλέπεις κάτι τύπους διακόσια κιλά μ’ ένα τσιγάρο στο χέρι να περιμένουν θέαμα από τους Βραζιλιάνους, αν και το πιο θεαματικό πράγμα στη δική τους ζωή είναι να βουλώνουν καθημερινά τη χέστρα. Στην εκπομπή «Τα κακά παιδιά να πάνε σπίτι τους – φέρτε πίσω τον Πανούτσο!», ο Θανάσης ΚωλοπιΛάλας είπε πως ο Ρονάλντο είναι παχύς, αλλά αυτό είναι λάθος, γιατί στον καλό ποδοσφαιριστή συμβαίνει ό,τι και στον κακό παρουσιαστή : τους παχαίνει η τηλεόραση. Και βέβαια, ο Ρονάλντο δεν μπορεί να βγαίνει στο γήπεδο, φορώντας ριχτό πουκάμισο με κάθετες ρίγες για να του «κόβει» κιλά. Ας φορέσει, στην επόμενη εκπομπή, ο κ. ΚωλοπιΛάλας την εμφάνιση της εθνικής Βραζιλίας και θα καταλάβει πόσο δίκιο έχω.
Ο προπονητής της Βραζιλίας δεν υπήρξε ποτέ ποδοσφαιριστής στη ζωή του και ήταν απλά γυμναστής, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία, αφού, και μια παραπληγική κατσίκα, ή έναν έλληνα δημοσιογράφο, να βάλεις προπονητή σ’ αυτήν την ομάδα, οι παίκτες θα κάνουν του κεφαλιού τους και θα κερδίζουν τους πάντες, μέχρι βέβαια να βρεθεί καμιά κωλόφαρδη ομάδα και να τους κερδίσει, κάνοντας τους Βραζιλιάνους να πηδάνε από τα παράθυρα, ώστε να μειωθεί λίγο και ο πληθυσμός αυτής της έρμης χώρας που από τη μια δεν έχουν να φάνε κι από την άλλη γεννοβολάνε σαν κουνέλες. Πάντως, εγώ, αν ήμουν προπονητής της Βραζιλίας, θα μάζευα τους παίκτες και θα τους έλεγα : «Έντεκα αυτοί, έντεκα κι εσείς. Λέω να παίξουμε με δυο παίκτες λιγότερους, μπας κι έρθει το παιχνίδι στα ίσα κι αποκτήσει ενδιαφέρον. Άμα κερδίσετε, θα σας πάω στις πουτάνες».
Η Γαλλία ήρθε ισόπαλη 1-1 με τη Νότιο Κορέα, αφού οι Γάλλοι ποδοσφαιριστές παρουσιάστηκαν φανερά επηρεασμένοι από την απόφαση της κυβέρνησής τους να αλλάξει σχήμα στο κρουασάν και να ιδιωτικοποιήσει την μπαγκέτα. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, οι παίκτες τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο στα αγγλικά, ενώ μετά τον αγώνα δεν έπλυναν μόνο τις μασχάλες τους αλλά έκαναν και μπιντέ. Ο Νικολά Σαρκοζί, από την καρακοσμάρα του όπου βρίσκεται, ζήτησε από τον προπονητή, στο εξής, να χρησιμοποιεί μόνο καθαρόαιμους Γάλλους στην ομάδα κι έτσι η Γαλλία στον επόμενο αγώνα θα αγωνιστεί μόνο με δυο παίκτες - τον Αστερίξ και τον Οβελίξ.
