Ανταπόκριση από το Μόναχο
Η Ολλανδία κέρδισε τη Σερβία – Μαυροβούνιο με 1-0, σε ένα παιχνίδι που ήταν διαφήμιση του ελληνικού πρωταθλήματος, καθώς η παρουσία του Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς ενέπνευσε και τους υπόλοιπους παίκτες που έκαναν αγγαρεία. Η Σερβία – Μαυροβούνιο έπαιξε με ένα πρωτοποριακό σύστημα, καθώς η μπάλα δεν πήγαινε ποτέ απευθείας από Σέρβο σε Μαυροβούνιο, αλλά συνέβαινε το εξής παράδοξο : ο Σέρβος παίκτης έπρεπε να τη δώσει σε κάποιον παίκτη που ο ένας γονιός του ήταν Σέρβος και ο άλλος Μαυροβούνιος, ώστε αυτός με τη σειρά του να μπορεί να τη δώσει σε κάποιον άλλο παίκτη και πάει λέγοντας.
Οι Ολλανδοί δεν είχαν τέτοια προβλήματα αλλά παρουσίασαν στερητικό σύνδρομο, μιας και στη Λειψία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας δεν υπήρχαν τσιγαριλίκια, με αποτέλεσμα να βγάζουν αφρούς από τα στόμα και να μαρκάρουν οκλαδόν. Μετά τον αγώνα ακολούθησε πάρτι στην κεντρική πλατεία της Λειψίας, με αναπαράσταση της σφαγής της Σρεμπρένιτσα και Σέρβοι και Ολλανδοί φίλαθλοι, ντυμένοι κυανόκρανοι, κατούρησαν αγκαλιασμένοι στο σιντριβάνι, ενώ η μπάντα παιάνιζε ανατολικογερμανικά σουξέ της χρυσής δεκαετίας του '60.
Το Μεξικό επικράτησε του Ιράν με 3-1 και τώρα υπάρχει ο κίνδυνος να τα πάρει στο κρανίο ο Αχμαντινετζάντ και να ρίξει κανα πυρηνικό πύραυλο στη Γκουανταλαχάρα. Τον αγώνα παρακολούθησε ο κομαντάντε Μάρκος, ο οποίος στο ημίχρονο αποκάλυψε το πρόσωπό του, γνωρίζοντας της αποθέωση από τους φιλάθλους, μιας και του έχουν φύγει εντελώς πια τα καυλόσπυρα και μπορεί να κυκλοφοράει ακάλυπτος, ενώ αν φτιάξει και τα μπροστινά του δόντια θα μπορεί να χαμογελάει άφοβα. Ο αγώνας δεν αντέχει σε κριτική, οπότε θα το σεβαστώ.
Το παιχνίδι της Πορτογαλίας με την Αγκόλα συγκίνησε τους θεατές, αφού θύμισε αγώνα της δεκαετίας του '40 και πιο συγκεκριμένα αγώνα μεταξύ κρατουμένων και δεσμοφυλάκων σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Οι Πορτογάλοι φίλαθλοι, πριν από την έναρξη του αγώνα, σήκωσαν πανό που έγραφε «Που είσαι τώρα Ελλάδα;», και καλά για να μας πικάρουν, αλλά η Ελλάδα είναι πάντα στη θέση της και ο Ζαγοράκης κάνει τα μπάνια του στη Μύκονο, ενώ αυτοί ιδροκοπάνε για να κερδίσουν με 1-0 την Αγκόλα που εμείς δεν ξέρουμε που πέφτει στο χάρτη, αλλά ούτε και μας νοιάζει, γιατί τα σύνορά μας είναι αδιαπραγμάτευτα και δεν είμαστε κατακτητικός λαός όπως ήταν οι Πορτογάλοι, για να τρέχουμε στις ξένες πατρίδες και να υποδουλώνουμε τους άλλους λαούς.
Το βράδυ στο μπαρ είχαμε ελληνική βραδιά, αλλά και στριπτίζ από Αγκολέζες και Ιρανές αρτίστες του Καφέ Σαντάν. Η Όπερα της Τεχεράνης έπαιξε τον Μεγάλο Ανατολικό σε διασκευή για μπουζουκομάγαζο, μαγεύοντας το κοινό με τις εξαίσιες μελωδίες της, ενώ οι παραγγελιές έπεφταν βροχή, όπως και τα μαχαιρώματα. Οι Γερμανοί θαμώνες χόρεψαν
πυρρίχιο πάνω στα τραπέζια και οι αναστενάρηδες τίμησαν το έθιμο της πυροβασίας και της κτηνοβασίας μέσα σ' ένα βακχικό σκηνικό με αναφορές στον παγανισμό και στο κατενάτσιο. Το ξημέρωμα με βρήκε στην αγκαλιά μιας νταρντάνας Ολλανδέζας από το Αιγάλεω, να απορώ ποιος στην ευχή διαβάζει αυτά που γράφω.
