Σάββατο, Ιουνίου 24, 2006
Η μπάλα είναι πόρνη (πουτάνα δηλαδή)
Ανταπόκριση από το Μόναχο
Η Γαλλία κέρδισε το Τόγκο με 2-0 και το Παρίσι φωταγωγήθηκε για τον περιφανή θρίαμβο. Ερωτευμένα ζευγαράκια περπατούσαν αγκαλιασμένα στις όχθες του Σηκουάνα και πετούσαν κρουασάν και κλοσάρ στους κροκόδειλους, ενώ από τα μεγάφωνα ακούγονταν εξαίσια ντουέτα από τον τελευταίο δίσκο της Νάνας Μούσχουρη με τον Ροβεσπιέρο.
Ο Ζινεντίν Ζιντάν απουσίασε από τον αγώνα, αν και διεξήχθη την ημέρα των γενεθλίων του, αλλά μη νομίζετε πως οι Γάλλοι ποδοσφαιριστές δεν πάνε στη δουλειά όταν γιορτάζουν, όπως κάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα που δεν πάνε στη δουλειά ακόμα κι όταν δεν γιορτάζουν – απλά, στον προηγούμενο αγώνα είχε χώσει μια κλωτσιά σ’ έναν αντίπαλο ποδοσφαιριστή και τιμωρήθηκε με κίτρινη κάρτα, γιατί ο κλωτσημένος ήταν μαρτυριάρης και πήγε και τον κάρφωσε στον διαιτητή.
Η απουσία του Ζιντάν παραλίγο να αποδειχτεί καταστροφική για τη γαλλική ομάδα, γιατί όλοι οι παίκτες την είχαν δει Ζιζού κι έκαναν ζιγκ ζαγκ και ζίου ζίτσου, ενώ ήθελε κι ο καθένας τους από μια μπάλα στην καθισιά του. Οι παίκτες του Τόγκο είχαν προβλήματα στην αναπνοή, μιας και έπαιζαν με φίμωτρα επειδή είναι ανθρωποφάγοι, αλλά οι Γάλλοι τους αντιμετώπισαν βρώμικα, αφού κάθε φορά που ο διαιτητής κοιτούσε από την άλλη μεριά τους έκλειναν τις μύτες για να σκάσουν.
Στον άλλο αγώνα του ομίλου η Ελβετία κέρδισε την Νότιο Κορέα με 2-0 και τώρα η Ελβετοί είναι εθνικά υπερήφανοι. Η ελβετική ομάδα έπαιξε πολύ έξυπνα, αφού είχε χωρίσει το γήπεδο σε τρία καντόνια και στη μικρή περιοχή είχε βάλει δυο κανόνια. Πάντως, τώρα τελευταία, οι Ελβετοί έχουν ξετσουτσουνιάσει εντελώς και παίζουν και ποδόσφαιρο – σε λίγο θα αρχίσουν πάλι τις ληστρικές επιδρομές και τις βαρβαρίλες, όπως έκαναν δηλαδή πριν γίνουν αυτό το πολιτισμένο μέχρι θανάτου κράτος που όλοι γνωρίζουμε κι αποφεύγουμε.
Οι Νοτιοκορεάτες είχαν πρόβλημα ισορροπίας, γιατί είναι εντελώς στραβοχυμένοι, και οπωσδήποτε η ιδέα του προπονητή τους να αγωνιστούν με σαγιονάρες επιδείνωσε το πρόβλημα. Ο αποκλεισμός της Κορέας στενοχώρησε πολύ τους δημοσιογράφους που κάνουν την περιγραφή των αγώνων, γιατί ήταν η μόνη ομάδα που μπορούσες να λες όποιο όνομα παίκτη σου κατέβαινε στο κεφάλι, χωρίς να καταλαβαίνει κανείς αν είναι σωστό ή λάθος – αρκεί βέβαια, να πέταγες που και που και κανα «Λι» ή κανα «Κιμ», έτσι για το ξεκάρφωμα.
Η Ισπανία κέρδισε μόνο με 1-0 τη Σαουδική Αραβία, αν και θα έπρεπε να της ρίξει καμιά δεκαριά γκολ, γιατί οι Ισπανοί θυμήθηκαν πως είναι Άραβες – άλλο που νευριάζουν άμα τους το πεις – και τους πιάσανε τα πονοψυχιάρικά τους. Η Ουκρανία επικράτησε με 1-0 της Τυνησίας και χέστηκ’ η φοράδα στ’ αλώνι. Τώρα οι Γάλλοι θα παίξουν με τους Ισπανούς και οι Ουκρανοί με τους Ελβετούς. Προγνωστικά σ’ αυτά τα παιχνίδια δεν χωράνε, γιατί οι επιθετικοί και των τεσσάρων ομάδων είναι τόσο ανίκανοι που όλα θα εξαρτηθούν από τη φορά του ανέμου.
Τελικά άδικα κρυβόμουν τόσες μέρες. Οι Γιαπωνέζοι που μαχαίρωσα ήταν επικηρυγμένοι από το γερμανικό κράτος για παράνομο παρκάρισμα. Ο λόγος που με αναζητούσαν οι αρχές ήταν για να μου δώσουν τα χρήματα της επικήρυξης. Πήρα τα λεφτά και τα έδωσα στους παίκτες του Τόγκο που είναι μπατίρηδες. Έπρεπε να ήσασταν από μια γωνιά να τους δείτε πως έκαναν. Ήταν πολύ συγκινητικό – ο καθένας τους ήθελε να τα πάρει όλα για λογαριασμό του. Από αύριο θα αρχίσω να δουλεύω και πάλι κανονικά στο μπαρ που κάνει σωματεμπορία. Θα μου λείψει η παρανομία.